Data wydarzenia.
1980-09-28

Miejsce wydarzenia.
Banja Luka (Bośnia i Hercegowina)

Opis.
Siedemnaste mistrzostwa Europy w dniach 19-28 września 1980 roku gościły cztery miasta dawnej Jugosławii, a obecnie Bośni i Hercegowiny – Maglaj, gdzie w pierwszej fazie turnieju grała Polska, Bosanski Brod, Prijedor i Banja Luka. Do rywalizacji w trzech grupach przystąpiło 12 reprezentacji. Polska w gr. A:
– wygrała z Anglią 80:56,
– wygrała z Włochami 69:63,
– przegrała z Węgrami 68:88.
Polki z drugiego miejsca awansowały do kolejnego etapu.

W drugiej rundzie drużyna trenera Miętty-Mikołajewicza, już w Banja Luce:
– wygrała z Bułgarią 76:66,
– przegrała z ZSRR 40:94,
– pokonała Holandię 71:45.
Dało to drugie miejsce i awans do czołowej czwórki.

W sobotę 27 września w wypełnionej po brzegi hali doszło do pojedynku z najlepszym w drugiej grupie zespołem gospodarzy, wicemistrzyniami Europy Jugosłowiankami. Polki wygrały. Mecz o złoty medal z ekipą ZSRR w niedzielę 28 września nie miał już, bo nie mógł, tak dramatycznej historii. W tamtym okresie drużyna Związku Radzieckiego była absolutnym hegemonem. We wszystkich powojennych mistrzostwach aż do rozpadu Związku Radzieckiego, czyli w latach 1950-1991 zdobywała złote medale (łącznie 21), z wyjątkiem turnieju w Łodzi w 1958, kiedy dała się wyprzedzić Bułgarii. W latach 70. i 80. miała w składzie gigantyczną środkową, mierzącą 213 cm słynną Uljanę Siemionową, zdobywczynię 10 tytułów. Biało-czerwone przegrały 49:95.

Badocha-Turska: „Byłyśmy bardzo nastawione na obronę i ta defensywa nam się udawała. Dawała odpowiedź, że warto. Efekty przyniosła praca zespołowa, dojrzała, konsekwentna gra taktyczna. Poza tym cała drużyna żyła na ławce, była zaangażowana. Nigdy tego nie było – byłyśmy wzorem dla wszystkich”.

Źródło informacji.
polsatsport.pl

Autor wpisu.
dziki-1969