Kariera klubowa.
Reprezentował barwy ŁKS Łódź (1954-1956), Śląska Wrocław (1957-1958) i Legii Warszawa (1959-1969).
Kariera sportowa.
Startował w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, będąc wówczas jednym z czołowych zawodników świata w rzucie dyskiem. Trzykrotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich: w Rzymie (1960) zajął 5. miejsce, a w Tokio (1964) i w Meksyku (1968) był siódmy. Czterokrotnie startował w mistrzostwach Europy. Zdobył złoty medal w Sztokholmie 1958 z wynikiem 53,92. Był czwarty w Belgradzie 1962 i w Budapeszcie 1966 oraz dwunasty na zakończenie swej kariery w Atenach 1969. 54-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych (1954–1969): 57 startów, 34 zwycięstwa indywidualne.
Podczas Memoriału Kusocińskiego w 1959 ustanowił rekord świata wynikiem 59,91 m (wynik po ponad dwóch latach poprawił Amerykanin Jay Silvester). Dwukrotnie bił także rekord Europy (57,89 w 1959 i 60,47 w 1961), a trzynaście razy rekord Polski (ostatni 61,12 w 1967).
Był trzynastokrotnym mistrzem Polski w rzucie dyskiem: 1955, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968 i 1969. W 1956 zdobył złoto halowych mistrzostw kraju w tej konkurencji.
W 1959 i 1961 pierwszy w rankingu światowym w rzucie dyskiem. Został wybrany najlepszym sportowcem Polski w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1959, a poza tym był piąty w 1958 i czwarty w 1961.
Rekordy życiowe:
– rzut dyskiem: 61.12 (2 lipca 1967, Chorzów),
– pchnięcie kulą: 18.05 (6 września 1964, Jelenia Góra).
Ordery i oznaczenia.
Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 14 grudnia 1999 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju sportu, za osiągnięcia w działalności na rzecz Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.
Był mężem lekkoatletki olimpijki Marii Piątkowskiej. Piątkowski jest bohaterem reportażu Wielki rzut (1959) Ryszarda Kapuścińskiego, opublikowanego w tygodniku „Polityka”. Zmarł 28.03.2016 r. Został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
