Piotr Idzikowski

Sekcja.
Hokej, Piłka nożna, Pływanie, Tenis ziemny

Data urodzenia.
1907-10-30

Miejsce urodzenia.
Kijany

Kariera piłkarska.
Władysław Król to jeden z najwybitniejszych łódzkich sportowców. Urodził się 30 października 1907 r. w robotniczej rodzinie. Z zawodu był mechanikiem. Po ukończeniu Szkoły Rzemiosł w Lublinie podjął pracę w Lubelskiej Wytwórni Samolotów. W Lublinie rozpoczął także karierę sportową jako piłkarz Wojskowego Klubu Sportowego Lublinianka.  Następnym był Klub Sportowy Lublinianka. Po rozwiązaniu KS Lublinianka grał w WKS Unia Lublin.Zachęcony przez piłkarza Łódzkiego Klubu Sportowego Antoniego Kowalskiego przeniósł się w 1928 r. do Łodzi i podjął pracę w Fabryce Maszyn Włókienniczych Müllera i Seidla, a następnie w Elektrowni Łódzkiej. W tym samym roku zadebiutował w drużynie piłkarskiej ŁKS, dla której rozegrał ok. 450 meczów i zdobył ok. 350 bramek. Wystąpił również w 4 meczach kadry narodowej, zdobywając 2 bramki.
– Z żalem opuszczałem Lublin – wspominał po latach. Zostawiałem rodzinę i przyjaciół. Ale była szansa gry w I lidze i nie mogłem nie spróbować. Nigdy bym sobie nie wybaczył… Nie żałuję decyzji, bo w ŁKS-ie spędziłem najpiękniejsze chwile w życiu”.Jako piłkarz, Władysław Król rozegrał ponad 500 oficjalnych i nieoficjalnych spotkań w ŁKS. Jest rekordzistą pod względem ilości zdobytych bramek dla klubu – 295 (w rozgrywkach ligowych strzelił ich 96; niektóre źródla podają liczbę 104). Łódzka publiczność, przychodząca na mecze, wielokrotnie była pod wrażeniem gry dynamicznego lewoskrzydłowego. Po jednym ze spotkań (wygrana 6:0 z Ruchem Hajduki Wielkie; dzisiaj Chorzów), w dowód wielkiego uznania, wyniosła go na rękach ze stadionu!W reprezentacji kraju rozegrał 4 spotkania, strzelając 2 bramki. Jedną z nich zdobył w swoim debiucie (1933 rok), w meczu przeciwko Jugosławii – bramka ta przesądziła o wygranej Polski.

Kariera hokejowa.
Przebywając jeszcze na Lubelszczyźnie Król zainteresował się dyscyplinami zimowymi i w chwili powstania sekcji hokejowej ŁKS został również jej zawodnikiem. Był bardzo zaangażowany na wielu płaszczyznach w rozwój tej sekcji. Jako hokeista słynął z bardzo odważnej gry. Nie bał się pojedynków jeden na jeden, brania odpowiedzialności za wynik w najważniejszych momentach spotkania. W 1934 roku zadebiutował w kadrze narodowej. W barwach ŁKS-u grał do 1950 roku. Dwukrotnie wraz z drużyną stawał na podium mistrzostw Polski (1946 – srebro i 1947 – brąz). Po zakończeniu kariery sportowej przez wiele lat trenował hokeistów (w latach 1949-50 był także trenerem kadry narodowej). W 1953 roku wraz z reprezentacją Łodzi, którą niemal w całości stanowili zawodnicy ŁKS-u, zdobył mistrzostwo Polski juniorów.Władysław Król to jedyny łódzki hokeista XX-lecia międzywojennego, który występował w drużynie narodowej. Grał w niej w latach 1934-1939, zaliczając 19 spotkań i zdobywając 3 bramki. W 1936 r. wystąpił w turnieju hokeja na lodzie podczas zimowych Igrzysk Olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen. Pojechał także na mistrzostwa świata w Pradze w 1938 r.

Inne dyscypliny.
Król był niezwykle wszechstronnym sportowcem. Już jako junior wygrywał zawody w narciarstwie z wiele od siebie starszymi zawodnikami. Bronisław Czech – jeden z najlepszych polskich narciarzy okresu międzywojennego, uczestnik igrzysk olimpijskich – uznawał młodego Władysława za potencjalnego mistrza w skokach. Po przyjeździe do Łodzi zaczął grać w tenisa ziemnego, w którym osiągał bardzo dobre rezultaty (w 1938 roku został mistrzem Łodzi w singlu). Oprócz tego trenował także skoki do wody.

Kariera trenerska.
W latach 30. XX w. rozpoczął pracę szkoleniową w sekcji hokejowej ŁKS. Wychował wielu znakomitych hokeistów, w tym olimpijczyków. Od 1946 po uzyskaniu uprawnień instruktorskich prowadził treningi zespołów piłkarskich. Prowadził m.in. drużynę Widzewa w rozgrywkach II ligi w latach 1950–1951, by później objąć drużynę ŁKS Łódź i poprowadzić ją do największych sukcesów w historii klubu. Pod jego skrzydłami eksplodowały talenty Roberta Grzywocza, Leszka Jezierskiego, Henryka Szczepańskiego, Henryka Szymborskiego, czy też Władysława Soporka. Na początku lat 60-tych został szkoleniowcem drużyn młodzieżowych w klubie. Pod jego wodzą piłkarze ŁKS wywalczyli:
– wicemistrzostwo Polski (1954 ),
– Puchar Polski (1957),
– mistrzostwo Polski (1958),
– mistrzostwo Polski juniorów do lat 19 (1962)

Działalność społeczna.
Władysław Król był trenerem i wychowawcą wielu łódzkich sportowców. Był również aktywnym działaczem społecznym w pionie szkoleniowym Łódzkiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej, a także w Łódzkim Klubie Olimpijczyka oraz w Radzie Programowej Muzeum Sportu i Turystyki w Łodzi. W 1978 został jednym z laureatów konkursu Fair-Play, organizowanego przez Polski Komitet Olimpijski i redakcję Sztandaru Młodych. Został także doceniony przez łodzian, jako jedna z najważniejszych postaci w historii miasta, w konkursie „I ty możesz przejść do historii”.

Zasłużony sportowiec i szkoleniowiec zmarł w Łodzi 29 stycznia 1991 r.
Władysław Król został upamiętniony na wiele sposobów:
– ulica Władysława Króla w Łodzi – od 27 maja 1994 (ulica położona na terenie osiedli: Piaski, Zagrodniki i Pienista),
– tablica pamiątkowa odsłonięta 30 stycznia 2016 na fasadzie łódzkiej kamienicy, w której mieszkał w latach 1945–1964 (ul. M. Kopernika 61).
– podobizna Króla widnieje na fresku Łódź w pigułce, który przedstawia listę ponad 30 osób najbardziej znanych i zasłużonych dla miasta Łodzi,
– Stadion Łódzkiego Klubu Sportowego im. Władysława Króla.

Władysław Król

Źródło informacji.
lkslodz.pl / Facebook - ŁKS Łódź, Łódzki Klub Sportowy 1908-1983 Kronika Wydarzeń, Autor Jacek Strzałkowski, Łódzki OZPN 80 lat, Wikipedia

Autor.
dziki-1969