Rodzaj zawodów.
rozgrywki ligowe

Sekcja.
Piłka nożna

Data wydarzenia.
1951-11-11

Miejsce wydarzenia.
Radlin

Warto zapamiętać.
Był to ostatni mecz drużyny ŁKS Łódź, w rozgrywkach I Ligi w piłce nożnej mężczyzn sezonu 1951 – 17. edycji najwyższych w hierarchii rozgrywek ligowych polskiej klubowej piłki nożnej. Drużyna z Łodzi zajęła 9 miejsce w tabeli końcowej.

W sezonie 1951 rozgrywki I ligi nie były zawodami o tytuł mistrza Polski. Mimo tego że, w rozgrywkach tych zwyciężyła Gwardia Kraków, to tytuł Mistrza Polski za rok 1951 otrzymała drużyna zdobywcy Pucharu Polski edycji 1950/1951, tj. Unia Chorzów. Unia w finale tych rozgrywek 16 września 1951 (jeszcze w trakcie trwania sezonu I Ligi) pokonała właśnie Gwardię Kraków 2:0.

Był to jedyny taki sezon, a rozgrywki Pucharu Polski rozegrano wówczas po raz pierwszy od 1926. W regulaminie nie określono komu miał przypaść tytuł wicemistrza – finaliście pucharu czy wicemistrzowi ligi.

Bramki:
1:0 Franke 4′
2:0 Krasówka 14′
3:0 Sobek (głową) 22′
3:1 Szymborski 88′

Skład ŁKS:
– Henryk Szczurzyński,
– Edward Miller,
– Mirosław Rakowiecki,
– Adam Wapiennik,
– Henryk Stusio,
– Lech Różycki,
– Stefan Pacześ,
– Tadeusz Hogendorf,
– Ryszard Olejniczak,
– Henryk Szymborski,
– Jan Drygacz.
Trener: Artur Woźniak.

Skład Górnik:
– Alfred Budny (Ernest Pojda 70′),
– Paweł Budziński,
– Edward Pytlik,
– Antoni Zdrzałek,
– Eryk Grzegoszczyk,
– Gerard Kurzeja (Tomasz Bożek 46′),
– Paweł Sobek,
– Jerzy Krasówka,
– Józef Franke,
– Wojciech Schleger,
– Ewald Wiśniowski.
Trener: Gerard Kurzeja (do 46 minuty występował na boisku).

Sędzia.
Franciszek Walter (Poznań).

Widzowie.
5 000.

Źródło informacji.
1500 Meczów Piłkarzy ŁKS - Almanach 1927/1997, Dziennik Łódzki, Wikipedia, Wikiliga (http://www.wikiliga.pl/)

Autor wpisu.
eMeM50