Sekcja.

Data urodzenia.
1880-04-01

Miejsce urodzenia.
Opatówek

Opis.
Polski działacz spółdzielczy, społeczny i samorządowy, minister, poseł i senator II RP. Dyrektor fabryki włókienniczej „I.K. Poznański” przy ul. Ogrodowej (obecnie centrum handlowe „Manufaktura”).

Urodził się w rodzinie Antoniego i Marii z d. Bujnowicz. Był absolwentem szkoły przemysłowo-handlowej i kursów tkackich w Łodzi. W kwietniu 1918 roku został wybrany członkiem Rady Stanu Królestwa Polskiego. Na początku lat 30. został mianowany dyrektorem naczelnym jednych z największych zakładów włókienniczych (przemysł bawełniany) – „I.K. Poznański” przy ul. Ogrodowej (dziś kompleks handlowo-rozrywkowy „Manufaktura”). Był nim do października 1939 roku. W okresie międzywojennym mieszkał najpierw w kamienicy Towarzystwa „I.K. Poznański” u zbiegu obecnych ulic Legionów i Gdańskiej, a od ok. 1936 w 2-rodzinnej wilii wraz z bratem Mieczysławem (technologiem zatrudnionym w fabryce „I.K. Poznański”) przy ul. Malwowej 6 na Julianowie. W latach 30. był jednym z najbardziej popularnych działaczy społeczno-politycznych w Łodzi, stąd zapraszany do licznych stowarzyszeń, towarzystw, kół. Uczestniczył w każdej większej uroczystości, spotkaniu na terenie Łodzi.

Na początku okupacji niemieckiej, 13 września 1939 roku w Łodzi został aresztowany. Był przetrzymywany i maltretowany w więzieniu przy ul. S. Sterlinga 16, z którego został zwolniony 2 listopada 1939.

Zmarł 1 listopada 1954 w Łodzi, pochowany w części katolickiej cmentarza przy ul. Ogrodowej w Łodzi (kwatera 7a-5-23. W 2017 jego grób i pomnik zostały gruntownie odnowione staraniem Towarzystwo Opieki nad Starym Cmentarzem w Łodzi. Jego nazwisko znajduje się na tablicy pamiątkowej ku czci Józefa Pilarskiego (Łódź, ul. Ogrodowa 18), wspomniany jako współzałożyciel teatru „Popularnego”.

Funkcje polityczne.
Politycznie związał się z chadecją. Pełnione funkcje:
– członek Rady Stanu (1917–1918),
– członek Polskiego Związku Pracy, skupiającego ówczesne polskie stronnictwa prawicowe (od października 1918),
– minister Zdrowia Publicznego, Opieki Społecznej i Ochrony Pracy w rządzie Józefa Świeżyńskiego (26 październik – 4 listopada 1918),
– zastępca posła do Sejmu Ustawodawczego RP z listy Związku Narodowego, w okręgu wyborczym nr 12 (Łódź),
– poseł na Sejm II RP w III kadencja (1930–1935), z listy BBWR, w okręgu wyborczym nr 13.

Funkcje społeczne:
– jeden z organizatorów polskiej spółdzielczości w Łodzi na początku XX w., we współpracy z Romualdem Mielczarskim,
– członek związku zawodowego „Jedność” w Łodzi (od 1905), następnie członek Związku Zawodowego Majstrów Fabrycznych w Łodzi,
– działacz w łódzkich kołach organizacji „Oświata Narodowa” oraz Polskiej Macierz Szkolnej,
– w okresie I wojny światowej, w latach 1914–1915 członek Głównego Komitetu Obywatelskiego w Łodzi (gdy odmówił niemieckim władzom okupacyjnym przyjęcia mandatu radnego Magistratu m. Łodzi został aresztowany i osadzony w więzieniu w Celle, gdzie przebywał do 1917 r.),
– członek Rady Miejskiej w Łodzi, przez długi czas jej wiceprzewodniczący (1919–1939); przewodniczący Koła Radnych Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem Józefa Piłsudskiego (od przewrotu majowego w maju 1935 r.),
– kontroler Łódzkiej Rady Opiekuńczej,
– I wiceprezes Zarządu Łódzkiej Straży Pożarnej Ochotniczej,
– prezes zakładowego (przy fabryce „I.K. Poznański”) klubu sportowego IKP-Łódź (1927–1939),
– współzałożyciel z Józefem Pilarskim teatru „Popularnego” w Łodzi, który działał w latach 1923–1939 w budynku zakładowego domu kultury fabryki IKP, przy ul. Ogrodowej 18,
– prezes Rady Kościelnej przy kościele św. Józefa Oblubieńca NMP, ul. Ogrodowa 22,
– prezes zarządu Towarzystwa Śpiewaczego im. S. Moniuszki w Łodzi (1906–1936),
– współzałożyciel i członek Stowarzyszenia Przyjaciół Julianowa w Łodzi (powstało w 1930),
– prezes Łódzkiego Klubu Sportowego (od stycznia 1934 do września 1939),
– I wiceprezes Towarzystwa Muzycznego im. F. Chopina w Łodzi (1935),
– prezes łódzkiego Komitetu Budowy kościoła w Sokolnikach (1937),
– szósty i ostatni w okresie międzywojennym, prezes oddz. łódzkiego Ligi Morskiej i Kolonialnej (1938 – wrzesień 1939),
– długoletni prezes honorowy Związku Majstrów Fabrycznych RP; do września 1933 r. prezes czynny.

Ordery i odznaczenia:
– Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923),
– Złoty Krzyż Zasługi (12 kwietnia 1927).

Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
anizag