Jerzy Wieteski
piłkarz ŁKS Łódź w latach 1952-1965
Mistrz Polski

Sekcja.
Piłka nożna

Data urodzenia.
1934-10-16

Miejsce urodzenia.
Rawa Mazowiecka

Osiągnięcia sportowe:
– zdobywca Pucharu Polski,
– Mistrz Polski (1958),
– Wicemistrz Polski (1954),
– Wicemistrz Polski juniorów (1953).

Kariera klubowa:
– ŁKS Łódź 1952-1965.

Wychowanek ŁKS Łódź.
Występował w pomocy i ataku, a pod koniec kariery piłkarskiej grywał także w obronie. Był najskuteczniejszym zawodnikiem ŁKS w 1961 roku i drugim strzelcem zespołu w 1958. W barwach ŁKS Łódź łącznie w ekstraklasie zdobył 32 bramki, w tym trzykrotnie uzyskał hat trick.

Jerzy Wieteski zmarł 24 kwietnia 2014 roku w Łodzi. Został pochowany na cmentarzu katolickim “Doły” przy ul. Smutnej 9 w Łodzi.


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
madziulka

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Werner Jerzy Proske
lekkoatleta ŁKS Łódź
mistrz i reprezentant Polski

Sekcja.
Lekkoatletyka

Data urodzenia.
1933-05-27

Miejsce urodzenia.
Orzesze

Kariera klubowa.
– LZS Orzesze (1953–1954),
– CWKS Warszawa (1955-1956),
– LZS Orzesze (1957–1960),
– LZS Cieszyn (1961),
– ŁKS Łódź (1962-1969).

Kariera sportowa.
Jako lekkoatleta specjalizował się w biegu na 400 metrów i biegu na 400 metrów przez płotki. Był:
– mistrzem Polski w sztafecie 4×400 metrów w 1956,
– wicemistrzem Polski w sztafecie 4×400 metrów w 1955,
– wicemistrzem Polski w biegu na 400 metrów przez płotki w 1956,
– brązowym medalistą w biegu na 400 metrów w 1956 i 1957.

Kariera reprezentacyjna.
W latach 1955-1961 dziewiętnaście razy reprezentował Polskę podczas meczów lekkoatletycznych, odnosząc jedno zwycięstwo indywidualne. Czterokrotnie ustanawiał rekordy Polski w sztafecie 4 × 400 metrów: trzykrotnie w reprezentacji do wyniku 3:08,7 (7 września 1957 w Warszawie), a także raz w sztafecie klubowej.

W wywiadzie dla Expressu Ilustrowanego wspominał:
“Po prostu zakochałem się w pięknej dziewczynie, jaką była Sabina Smoliga, lekkoatletka i zarazem siatkarka ŁKS. Wziąłem z nią ślub w 1962 r. i osiadłem na stałe w „Polskim Manchesterze”. Jeszcze w ŁKS startowałem na swych koronnych dystansach, ale coraz bardziej pochłaniało mnie i sprawiało ogromną satysfakcję szkolenie moich następców. I tak to trenerka stała się moją życiową pasją.
Pole do szkolenia młodzieży dawały wówczas powstałe przy klubach sportowych Akademie Lekkoatletyczne, w tym także w ŁKS. Wychowała się w nich plejada reprezentantów Polski. Do moich wychowanków w biegu na 400 m ppł. należał m in. wielce utalentowany Janusz Kopeć.
Pod koniec lat siedemdziesiątych swoistą filią królowej sportu ŁKS stała się sekcja lekkoatletyczna Rudzkiego Klubu Sportowego, mająca bardzo bogate tradycje w tej dyscyplinie. Na mocy umowy między obu włókniarskimi klubami do klubu z al. Unii przeszła wówczas z RKS Elżbieta Stachurska, jedna z najlepszych polskich sprinterek, która reprezentowała nasz kraj na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 r. w biegu na 100 m. Miałem przyjemność ją trenować. Do najwybitniejszych z tego grona lekkoatletycznych talentów należał niewątpliwie jeden z najlepszych skoczków świata w skoku wzwyż Artur Partyka, srebrny medalista olimpijski. Jego opiekunem szkoleniowym był Edward Hatala.
A tak na marginesie jeszcze dodam, wspominając stare czasy, że współpracowałem przez kilkanaście sezonów przy budowaniu formy fizycznej piłkarzy ŁKS, których prowadzili m.in. trenerzy Władysław Król, Leszek Jezierski i Zygmunt Gutowski.”

Werner Proske zmarł 5 grudnia 2021 roku w Łodzi. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Szczecińskiej w Łodzi.


Źródło informacji.
Express Ilustrowany

Autor.
Madziulka

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Stefan Borucz
kolarz ŁKS Łódź od 1948 roku
Mistrz Polski, reprezentant Polski

Sekcja.
Kolarstwo

Data urodzenia.
1932-06-11

Miejsce urodzenia.
Koluszki

Osiągnięcia sportowe:
– Mistrz Polski,
– reprezentant Polski,
– rekordzista Polski.

Był zawodnikiem ŁKS Łódź, Orkana Łódź i od roku 1959 Broni Radom. W swojej karierze zdobył 16 medali mistrzostw Polski:
– 9 złotych: 4000 m na dochodzenie indywidualnie, 4000 m na dochodzenie drużynowo, torowy wyścig długodystansowy,
– 3 srebrne: 4000 m na dochodzenie indywidualnie, torowy wyścig długodystansowy
– 4 brązowe: 4000 m na dochodzenie indywidualnie, torowy wyścig długodystansowy, 4000 m na dochodzenie drużynowo.

Był rekordzistą Polski na 2000 m ze startu zatrzymanego, na 5000 m ze startu zatrzymanego i na 10000 m ze startu zatrzymanego, a z reprezentacją Polski także na 4000 m na dochodzenie.

Po zakończeniu kariery pracował od roku 1961 jako trener w Broni Radom. Jego zawodnikami w klubie był m.in. Andrzej Michalak, Jerzy Skoczek i mistrz świata juniorów w torowym wyścigu długodystansowym z roku 1974 Jerzy Rychlicki.

W latach 1969–1976 pracował równocześnie z reprezentacją Polski seniorów, m.in. na igrzyskach olimpijskich w Monachium (1972) i Montrealu (1976). Wprowadził do kadry narodowej torowców takich zawodników jak Jan Jankiewicz i Krzysztof Sujka. W latach 1981–1985 był członkiem zarządu Polskiego Związku Kolarskiego.

Stefan Borucz zmarł 04 marca 2020 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rzymskokatolickim w Radomiu przy ul. Dębowej 23.


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
madziulka

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Robert Grzywocz
piłkarz ŁKS Łódź 1957-1958
mistrz Polski

Sekcja.
Piłka nożna

Data urodzenia.
1932-05-01

Miejsce urodzenia.
Świętochłowice

Warto zapamiętać.
Robert Grzywocz w ŁKS jako zawodnik spędził tylko dwa lata, bo jego karierę przerwała poważna kontuzja, ale to właśnie ŁKS i Łódź skradły mu serce.

Nie sposób sobie wyobrazić drużyny „Rycerzy Wiosny”, zdobywców Pucharu Polski z 1957 roku i mistrzów Polski z 1958 roku, bez Roberta Grzywocza, który był jedną z najważniejszych postaci nie tylko tamtej drużyny, ale i całej ligi. Nic więc dziwnego, że to on został laureatem Złotych Butów redakcji Sportu w 1958 roku i zapewne gdyby nie wspomniana kontuzja, rozwinęłaby się i jego kariera reprezentacyjna. W tej błyskotliwy pomocnik wystąpił dwukrotnie.

Były gwiazdor polskiej piłki nożnej, to w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych był ktoś. Z racji urody porównywano go z francuskim aktorem Gerardem Philipem, wówczas ikoną pop kultury, czy jak byśmy dziś powiedzieli celebrytą. Kobiety za nim szalały. Uroda szła w parze z nieprzeciętnymi umiejętnościami sportowymi. Ten wychowanek Kresów Chorzów ligowy debiut zaliczył w wieku 19 lat. Grał wtedy jednak w AKS Chorzów. Rok później wypatrzył go legendarny trener Wacław Kuchar i powołał na zgrupowanie kadry seniorskiej. W roku 1953 przeniósł się z Chorzowa do OWKS Chorzów (obecnie Wawel) i zdobył z tym zespołem wicemistrzostwo Polski. To było wówczas coś niesamowitego. Wielka Legia Warszawa, która mogła mieć każdego piłkarza w Polsce na miejscu piątym, a „ubogi krewny”, czyli Wawel wicemistrzem. Mistrzem został Ruch Chorzów, który był lepszy od drużyny spod Wawelu o 10 punktów. Po tym sukcesie pięciu najlepszych graczy przeniesiono do Legii. Był w tej grupie i Robert Grzywocz. W stolicy był rok, bo wrócił do Wawelu, gdzie dojrzał piłkarsko, stał się prawdziwą gwiazdką drużyny. I po tego właśnie piłkarza sięgnął ŁKS. To była wtedy wielka drużyna z Leszkiem Jezierskim, Stanisławem Baranem, Henrykiem Szymborskim czy Władysławem Soporkiem w składzie. Właśnie do takiej drużyny gwiazd trafił Robert Grzywocz, który wówczas był jeszcze, tylko i aż, gwiazdką. To właśnie o tamtym ŁKS, po wielkim zwycięstwie w Zabrzu, z Górnikiem 5:1 (2:1) zaczęto mówić „Rycerze Wiosny”. 22 sierpnia 1957 roku ŁKS ponownie spotkał się z Górnikiem, tym na alei Unii. Był to finał Pucharu Polski. Łodzianie wygrali 2:1 (1:0) po golach Stanisława Barana i Kazimierza Kawalca. Bramkę dla Górnika strzelił sławny Ernest Pol.

Po wygranym przez ełkaesiaków meczu z pogromcą wielkiego Realu Madryt, czyli Rapidem Wiedeń, to jego prasa nazwała „architektem znad Dunaju”. Tego bowiem dnia Grzywocz przyćmił gwiazdę europejskiego formatu, czyli samego Hanappiego. Zresztą tych porównań pojawiło się w tamtym czasie więcej.  Porównywano go z francuskim aktorem Gerardem Philipem, a tutaj najwięcej do powiedzenia miały piękne łodzianki, bo tych ich serca skradł swą urodą znany łódzki piłkarz.

Po zakończeniu kariery Grzywocz nie zakończył swojego związku z ŁKS-em. Ten, jak na ironię losu, dopiero się rozpoczął i trwać będzie kolejnych kilkadziesiąt lat. Zdobywca Pucharu Polski i mistrz Polski zajmował się szkoleniem młodzieży w łódzkim klubie, kibice mogli go również spotkać na każdym ligowym meczu ełkaesiaków przy al. Unii 2 – w ostatnich latach na każdym też pojawiał się ze swoją żoną, Panią Longiną.

„ – Robert nie chciał nigdy iść na stadion Widzewa – mówiła w rozmowie z „Dziennikiem Łódzkim” Longina Grzywocz. – „W jego sercu jest tylko jeden klub, to ŁKS Łódź”. I nie, nie chodziło o nienawiść. Młodzi piłkarze, którzy zetknęli się z Robertem Grzywoczem wiedzą doskonale, że „ten ich znany trener, który kiedyś był mistrzem Polski” uczył ich szacunku do rywala. Każdego rywala. A ŁKS po prostu kochał.

Robert Grzywocz zmarł w wieku 86 lat.

Kariera klubowa:
– Kresy Chorzów (1945–1948),
– AKS Chorzów (1948–1952),
– Wawel Kraków (1953 i 1955–1956),
– Legia Warszawa (1953–1954),
– ŁKS Łódź (1957–1958).
Jako zawodnik ŁKS zdobył w 1957 Puchar Polski, a w 1958 mistrzostwo Polski. Laureat Złotych Butów (1958, razem z Edwardem Szymkowiakiem).


Źródło informacji.
Dziennik Łódzki, lkslodz.pl / Facebook - ŁKS Łódź, Wikipedia

Autor.
dziki-1969

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Henryk Langierowicz
trener koszykówki kobiet w ŁKS Łódź w latach 1984-1986
mistrz Polski

Sekcja.
Koszykówka kobiet

Data urodzenia.
1932-01-03

Miejsce urodzenia.
Łódź

Osiągnięcia sportowe:
– mistrz Polski (1986),
– brązowy medalista mistrzostw Polski (1985).

Kariera Sportowa.
W młodości grał w koszykówkę w zespołach Ogniwo Łódź (1949–1952), Budowlani Łódź (1952–1954), CWKS Wrocław (1955–1956 i występy w II lidze) i Kutnowianka (1956–1959). W tym ostatnim klubie od 1957 był również grającym trenerem. W 1960 ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Równocześnie pracował w Wojewódzkim Komitecie Kultury Fizycznej i Sportu w Łodzi, był także sędzią koszykarskim.

W 1966 stworzył sekcję koszykarską w MKS Pabianice, która w 1969 weszła do struktur Włókniarza Pabianice. Początkowo zajmował się grupami młodzieżowymi. Od 1972 prowadził zespół seniorek, z którym w 1973 awansował na jeden sezon do ekstraklasy. Ponownie swoją drużynę wprowadził do tej klasy rozgrywek w 1977. W latach 70. zdobył także Mistrzostwo Polski z zespołem młodziczek (1972), kadetek (1974) i juniorek (1976). W 1983 zdobył z pabianicką drużyną brązowy medal mistrzostw Polski. W latach 1984–1986 był trenerem ŁKS Łódź, zdobywając brązowy medal mistrzostw Polski w 1985 i mistrzostwo Polski w 1986. Po dwóch sezonach powrócił do Włókniarza i zdobył kolejno w 1988 Wicemistrzostwo Polski, w latach 1989–1992 cztery tytuły mistrzowskie i w 1993 tytuł wicemistrzowski. W sezonach 1993/1994 i 1994/1995 pracował w jako trener-koordynator w powstałym po przekształceniu sekcji koszykarskiej Włókniarza zespole MTK Pabianice, który zdobył Wicemistrzostwo Polski w 1994. Następnie przeszedł na emeryturę, był także komentatorem koszykówki w prasie.

W latach 1977, 1989 i 1991 został wybrany trenerem roku w Łodzi, uznano go także najlepszym trenerem 50-lecia w Pabianicach. W 2000 został Honorowym Obywatelem Pabianic. W 2000 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (M.P. z 2001, nr 3, poz. 70), posiadał też Brązowy, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Henryk Langierowicz zmarł 13 stycznia 2013 roku w Łodzi. Został pochowany na Cmentarzu Mani w Łodzi.


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
madziulka

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Wiesław Murowaniecki
kolarz ŁKS Łódź w latach 40. i 50.
mistrz Polski

Sekcja.
Kolarstwo

Data urodzenia.
1931-08-09

Miejsce urodzenia.
brak danych

Kariera sportowa.
Mistrz Polski w wyścigu handicapowym na 75 kilometrów na szosie w roku 1949 oraz dwukrotny mistrz w drużynowym wyścigu na 4 kilometry na torze (1949 i 1951). Jego nazwisko widniało na pamiątkowej tablicy mistrzów Polski z ŁKS, która znajdowała na ścianie kawiarni pod trybuną na starym stadionie.

Wiesław Murowaniecki zmarł 7 września 2023 roku w Łodzi. Został pochowany na Cmentarzu Doły w Łodzi.


Źródło informacji.
Dziennik Łódzki

Autor.
madziulka

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Henryk Stusio
piłkarz ŁKS Łódź w latach 1955-1959
mistrz Polski

Sekcja.
Piłka nożna

Data urodzenia.
1930-04-22

Miejsce urodzenia.
Pabianice

Kariera klubowa:
– PTC Pabianice 1947-1949,
– Włókniarz Pabianice 1949-1951,
– ŁKS Łódź 1951-1961,
– Start Łódź 1961-1963.
Wychowanek PTC Pabianice. W barwach ŁKS wywalczył w 1958 mistrzostwo Polski, a rok wcześniej krajowy Puchar. W najwyższej klasie w ŁKS rozegrał 10 sezonów. Zagrał w 131 meczach, nie strzelił żadnej bramki. Przez widzów był podziwiany za klasę sportową i niesłychaną troskę o jakość ubioru. “To nasi piłkarze nadają ton ubioru męskiej części łodzian” – pisano w prasie.

Prywatnie.
Był technikiem dentystycznym.

Henryk Stusio zmarł 9 sierpnia 1989 roku w Kętrzynie.

 


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
madziulka

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Józef Kokot
piłkarz ŁKS w latach 1953-1954

Sekcja.
Piłka nożna

Data urodzenia.
1929-08-24

Miejsce urodzenia.
Świętochłowice

Kariera sportowa.
Karierę zaczynał Naprzodzie Lipiny z rodzinnej miejscowości (dzielnica Świętochłowic). W 1951 został zawodnikiem warszawskiej Legii, jednak w jej barwach rzadko wybiegał na boisko i po dwóch sezonach odszedł do ŁKS. W łódzkim zespole grał przez 2 lata, by w 1955 wrócić do macierzystego klubu. Występował także w Górniku Radlin. W reprezentacji Polski zagrał tylko raz. 8 sierpnia 1954 Polska zremisowała 2:2 z Bułgarią w meczu towarzyskim.
Pierwszy król strzelców ówczesnej II ligi grający w ŁKS. W 1953 zdobył 20 bramek w tych rozgrywkach. Wicemistrz Polski z 1954.

Józef Kokot zmarł 2 października 2018 roku w rodzinnych Świętochłowicach.


Źródło informacji.
Wikipedia, Zbiory prywatne

Autor.
dziki-1969

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Władysław Soporek
piłkarz ŁKS Łódź w latach 1953-1960
Mistrz Polski, zdobywca Pucharu Polski

Sekcja.
Piłka nożna

Data urodzenia.
1927-12-10

Miejsce urodzenia.
Grodzisk Mazowiecki

Osiągnięcia sportowe:
– zdobywca Pucharu Polski,
– Mistrz Polski (1958),
– kapitan słynnych “Rycerzy Wiosny”,
– pierwszy król strzelców ekstraklasy z ŁKS (w 1958 roku z 19 golami).

Kariera reprezentacyjna.
Rozegrał 2 mecze w reprezentacji (debiut: 29 września 1957 meczem z Bułgarią).

Kariera klubowa:
– TUR Grodzisk Mazowiecki 1937-1938,
– Pogoń Grodzisk Mazowiecki 1938-1939 i 1946-1948,
– KS Lublinianka 1949-1950,
– Legia Warszawa 1950-1952,
– ŁKS Łódź 1953-1960,
– Start Łódź 1961-1964.
W barwach ŁKS Łódź rozegrał 161 ligowych spotkań i zdobył 78 bramek. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener m.in. Startu Łódź, Concordii Piotrków Trybunalski i Skry Częstochowa.

Władysław Soporek zmarł 25 października 1986 roku w Łodzi. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim przy ul. Ogrodowej w Łodzi (kwatera L/1).


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
madziulka

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Henryk Seweryn Szczurzyński
piłkarz ŁKS Łódź w latach 1948-1960
mistrz Polski

Sekcja.
Piłka nożna

Data urodzenia.
1926-01-08

Miejsce urodzenia.
Łódź

Osiągnięcia sportowe:
– zdobywca Pucharu Polski,
– mistrz Polski (1958).
– wicemistrz Polski (1954).

Kariera klubowa:
– ŁKS Łódź 1948-1960,
– Polonia Adelaide 1961-1964.

W barwach ŁKS Łódź rozegrał 180 ligowych spotkań. Przez znaczną część kariery był związany z ŁKS Łódź, w którym treningi rozpoczął w 1947 roku. Po roku został włączony do drużyny seniorów. W barwach ŁKS-u zadebiutował 14 marca 1948 roku, w przegranym 2:1 meczu z Tarnovią Tarnów. Szczurzyński grał dla ŁKS-u przez trzynaście sezonów. Pod koniec lat 50. wyjechał do Australii, gdzie kontynuował karierę w Polonii Adelaide (1961–1964) i wykonywał zawód dziennikarza sportowego.

Henryk Szczurzyński zmarł 14 października 2006 roku w Adelaide.


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
madziulka

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Previous Next
Close
Test Caption
Test Description goes like this