Zygmunt Otto
piłkarz ŁKS 1910-1914 i 1921-1924
trener ŁKS 1930-1932, 1937 i 1946-1947

Sekcja.
Piłka nożna

Data urodzenia.
1896-07-27

Miejsce urodzenia.
Łódź

Kariera sportowa.
Przez większość swojej zawodniczej kariery związany był z ŁKS Łódź, w którym grał w latach 1910–1914 i 1921–1924. Po jej zakończeniu został trenerem. W latach 1930–1931 był pierwszym szkoleniowcem ŁKS-u, a kilkanaście lat później (1948) prowadził drużynę Widzewa w jej pierwszym sezonie w I lidze. Zaliczył jeden występ w reprezentacji w 1924 roku, w wygranym 2:0 meczu z Turcją, podczas pierwszego oficjalnego spotkania międzypaństwowego rozegranego na obiektach Łódzkiego Klubu Sportowego.

Zygmunt Otto zmarł 22 czerwca 1961 w Łodzi.


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
anizag

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Lajos Czeizler
trener piłkarzy ŁKS Łódź w latach 1923–1926 oraz 1935–1936

Sekcja.
Piłka nożna

Data urodzenia.
1893-10-05

Miejsce urodzenia.
brak danych

Kariera trenerska.
Jeden z najbardziej zasłużonych trenerów w historii Łódzkiego Klubu Sportowego. Szkoleniowcem łodzian był dwukrotnie, w latach 1923–1926 oraz 1935–1936. Dzięki niemu powstały pierwsze z prawdziwego zdarzenia grupy młodzieżowe, które przez wiele lat dostarczały pierwszej drużynie znakomitych wychowanków, reprezentantów kraju, w tym: Antoniego Gałeckiego, Romualda Feję, Romana Jańczyka.

Węgier był jednym z inicjatorów powstania sekcji tenisa stołowego w Łódzkim Klubie Sportowym.

Po opuszczeniu Polski, trenował Udinese Calcio, S.S. Lazio. W latach 40. wyjechał do Szwecji, gdzie objął posadę szkoleniowca IFK Norrköping, z którym zdobył aż 5 tytułów mistrzowskich i 2 krajowe puchary. Następnie powrócił na Półwysep Apeniński, zostając trenerem A.C. Milan, z którym w 1951 roku wywalczył tytuł mistrzowski. Jego sukcesy zostały docenione i w 1954 roku na mistrzostwach świata w Szwajcarii prowadził reprezentacje Włoch. Następnie trenował Fiorentinę, z którą sięgnął po krajowy puchar.

Na zakończenie swojej kariery trenerskiej wyjechał do Portugalii, obejmując posadę trenera w słynnej Benfice Lizbona, z którą dwukrotnie zdobył mistrzostwo i puchar kraju.

Lajos Czeizler zmarł 6 maja 1969.


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
dziki-1969

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Izydor Czekalski “Icek”
piłkarz ŁKS 1910-1922

Sekcja.
Piłka nożna

Data urodzenia.
1893-05-10

Miejsce urodzenia.
Łódź

Osiągnięcia sportowe.
Był wychowankiem ŁKS, z którym był związany całą karierę. Zdobył dwa mistrzostwa Łodzi:
– 1912,
– 1913.
Zdobył również mistrzostwo klasy A w 1921 roku.

Kariera.
Zaczynał grę w linii pomocy. W 1911 roku po raz pierwszy wystąpił w rozgrywkach o mistrzostwo Łodzi. ŁKS zajął 3. miejsce, wygrywając m.in z mistrzem Newcastle 6:2 (3:0). W 1914 r. został powołany do reprezentacji Łodzi. Zagrał w niej w trzech meczach:
Łódź – Wisła Kraków 5:4 (2:4),
Łódź – Dresdner SC 1:5 (1:2),
Łódź – Sparta Praga 0:14 (0:4).
W ŁKS grał dwukrotnie w rozgrywkach o mistrzostwo Polski. W 1922 r., wraz z ŁKS, zajął drugie miejsce w grupie północnej, zdobywając nieformalnie brązowy medal mistrzostw Polski.

Na zawodach mistrzowskich potrafił usunąć własnego zawodnika za nieposłuszeństwo lub złą grę. Niekiedy wobec braku sprzętu – kazał piłkarzom grać… w dwu lewych butach.

Od 1918 roku członek zarządu. W 1921 roku pełnił funkcje skarbnika a w 1935 zastępcy członka zarządu, księgowego i kierownika sekcji P.O.S.

Nagrody i odznaczenia:
– Pośmiertnie odznaczony złotą odznaką Klubu (1948)

Izydor Czekalski zginął zakatowany przez Gestapo w Łodzi, wraz z dwójką swoich synów w 1943 roku.


Źródło informacji.
30 lat sportu - jubileusz ŁKS, 40-lecie Łódzkiego Klubu Sportowego 1908-1948, Encyklopedia piłkarska FUJI, Zbiory prywatne

Autor.
Kominowy, dziki-1969

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Heliodor Konopka
Prezes ŁKS Łódź w latach 1925–1929, 1948–1950 oraz 1957–1960

Data urodzenia.
1892-12-09

Miejsce urodzenia.
Łódź

Opis.
Heliodor Konopka trzykrotnie piastował funkcję prezesa Łódzkiego Klubu Sportowego: w latach 1925–1929, 1948–1950 oraz 1957–1960. Za czasów ostatniej kadencji, największe sukcesy świętowała sekcja piłki nożnej, która wywalczyła upragnione mistrzostwo kraju (1958) oraz Puchar Polski (1957).

Konopka w młodości był czynnym sportowcem. Podczas studiów w Krakowie w tamtejszym AZS trenował m.in. piłkę nożną. Od 1910 roku, po powrocie do swojego rodzinnego miasta, był piłkarzem ŁKS-u. Jego karierę przerwała jednak kontuzja. Pracował w magistracie miasta Łodzi jako kierownik księgowości. Od stycznia 1931 do wybuchu II wojny światowej, od czerwca 1945 do maja 1949 i od stycznia 1957 do stycznia 1959 był prezesem Łódzkiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej.

Heliodor Konopka, w trakcie okupacji zaangażował się w działalność konspiracyjną. W 1943 roku został aresztowany, ale nie wydał nikogo i wkrótce został wywieziony do obozu koncentracyjnego. Był ponoć świadkiem śmierci znanego boksera ŁKS, Adama Seweryniaka. Konopka zdołał przeżyć.

Heliodor Konopka zmarł 30 grudnia 1967. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Ordery i odznaczenia:
– Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 19 marca 1931, 16 stycznia 1946),
– Medal 10-lecia Polski Ludowej (11 stycznia 1955).


Źródło informacji.
Dziennik Łódzki, Wikipedia

Autor.
pompon08

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Józef Filipiński
piłkarz i lekkoatleta ŁKS Łódź w latach 1910-1918
rekordzista Polski na 100 m

Sekcja.
Lekkoatletyka, Piłka nożna

Data urodzenia.
1891-11-29

Miejsce urodzenia.
Łódź

Osiągnięcia sportowe – klubowe:
rekordzista Polski na 100 m.

Kariera sportowa.
W okresie nauki szkolnej, wśród rówieśników, wyróżniał się dużą szybkością i sprawnością fizyczną. Po wstąpieniu do łódzkiego klubu, szybko wywalczył sobie miejsce w pierwszej drużynie piłkarskiej. Grając na pozycji prawego obrońcy, należał do najlepszych obrońców w Królestwie Polskim, ciesząc się dużym uznaniem tak w drużynie, jak i reprezentacji Łodzi. W ŁKS Łódź rozegrał 75 spotkań w latach 1910-1918.
Uprawiał, także lekkoatletykę, specjalizując się w biegach na krótkim dystansie. Startując w mistrzostwach międzyklubowych miasta Łodzi w 1913 roku ustanowił rekord Królestwa Polskiego w biegu na 100 m, z czasem 11,2 sek.

Józef Filipiński zmarł 16 listopada 1956 roku w Łodzi.


Źródło informacji.
lkslodz.pl / Facebook - ŁKS Łódź, Wikipedia

Autor.
Madziulka

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Wacław Taubwurcel
Prezes ŁKS Łódź 1909–1923

Sekcja.

Data urodzenia.
1888-03-22

Miejsce urodzenia.
Warszawa

Opis.
Działacz sportowy, prezes ŁKS-u Łódź (1909–1923). Od 1923 honorowy Prezes klubu.

Taubwurcel pochodził z Warszawy, gdzie urodził się przy ul. Długiej 542 w rodzinie adwokackiej. Po ukończeniu nauki w szkole średniej przeniósł się do Łodzi, gdzie od 1903 pracował na stanowisku biuralisty w Zakładach Towarzystwa Akcyjnego I. K. Poznańskiego. Pracował tam do 1939, pełniąc liczne, odpowiedzialne funkcje urzędnicze. W połowie lat 30. XX w. administrował kompleksem famuł pracowników fabryki Poznańskiego przy ul. Ogrodowej. Na czas II wojny światowej zamieszkiwał Warszawę. W 1946 był dyrektorem Zjednoczonych Przędzalni w Dzierżoniowie. W 1948 wrócił do Łodzi, gdzie do 1965 pracował w Centrali Tekstylnej.

Był prezesem ŁKS-u w latach 1909–1921. Był inicjatorem pozyskania terenów przy dworcu Łódź Kaliska. W 1936 pełnił funkcję prezesa Łódzkiego Okręgowego Związku Bokserskiego. Był honorowym prezesem Łódzkiego Klubu Sportowego oraz i honorowym prezesem Towarzystwa Śpiewaczego im. Fryderyka Chopina. Taubwurcel był osobą niepełnosprawną – stracił prawą rękę.

Zmarł 29 kwietnia 1967 r. Pochowany został 4 maja 1967 na Starym Cmentarzu w części rzymskokatolickiej przy ul. Ogrodowej w Łodzi.

Odznaczenia.
Złoty Krzyż Zasługi.


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
anizag

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Eugeniusz Chilarski
Prezes ŁKS Łódź 1929-1934

Data urodzenia.
1888-03-13

Miejsce urodzenia.
Przemyśl

Prywatnie.
Urodził się w rodzinie Antoniego i Julii z Braunów. Uczęszczał do gimnazjum w Stanisławowie i C. K. IV Gimnazjum we Lwowie. Ukończył korpus kadetów we Lwowie. Był oficerem c. i k. armii.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Był adiutantem Polskiej Wojskowej Komisji Likwidacyjnej w Wiedniu. W stopniu kapitana przydzielony do Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, w którym na przełomie 1918/1919 kierował Sekcją Organizacyjną w Oddziale VI Informacyjnego (wywiad i kontrwywiad wojskowy), od lutego 1919 był szefem Sekcji Spraw Organizacyjnych, zaś po kolejnej reorganizacji SG od sierpnia w stopniu majora kierował Wydziałem Mobilizacyjnym w Oddziale I Organizacyjno–Mobilizacyjnym. Ukończył II Kurs Doszkolenia od 3 listopada 1922 roku do 15 października 1923 w Wyższej Szkole Wojennej. Uzyskał tytuł oficera dyplomowanego. Został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, a następnie do stopnia pułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924. W 1923, 1924 jako oficer rezerwowy 10 pułku piechoty pełnił funkcję zastępca szefa Departamentu X Przemysłu Wojennego Ministerstwa Spraw Wojskowych. W lipcu 1927 został przeniesiony do 11 pułku piechoty w Tarnowskich Górach na stanowisko dowódcy pułku.

Z dniem 22 lipca 1928 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym na stanowisko pomocnika dowódcy Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi do spraw uzupełnień. Od 21 grudnia 1929 do 1934 był prezesem klubu sportowego ŁKS Łódź. Jako delegat dowódcy OK nr IV był jednym z inicjatorów powstania przed 1930 Łódzkiego Klubu Lotniczego. Z dniem 31 sierpnia 1935 został przeniesiony w stan spoczynku. Jako emerytowany oficer był kierownikiem ekonomicznym Huty „Pokój”. Od 25 lipca 1915 był mężem Jadwigi Linde. Zmarł w 1943.

Ordery i odznaczenia:
– Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6258,
– Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923),
– Złoty Krzyż Zasługi (18 marca 1932),
– Medal Niepodległości,
– Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
– Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
– Złota Odznaka Honorowa LOPP I stopnia,
– Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii (Rumunia, 1930),
– Krzyż Oficerski Orderu św. Sawy (Jugosławia).


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
Anizag

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Henryk Lubawski
współzałożyciel ŁKS Łódź i zawodnik od 1908 roku

Data urodzenia.
1888-03-10

Miejsce urodzenia.
Łódź

Opis.
Był współzałożycielem (wraz z Arnoldem Heimanem i Jerzym Hirszbergiem) i honorowym członkiem Łódzkiego Klubu Sportowego. Przez wiele lat był członkiem zarządu klubu. Działał w Łódzkim Okręgowym Związku Lekkiej Atletyki oraz w Łódzkim Komitecie Kultury Fizycznej i Turystki. Ponadto Lubawski był inżynierem – przez wiele lat był pracownikiem Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Budowy Elektrowni i Przemysłu „Beton-Stal”.

Henryk Lubawski (ps. Ryś) jako zawodnik ŁKS startował w zawodach lekkoatletycznych już w 1908 roku. Zdobył pierwszy dla ŁKS medal w imprezie mistrzowskiej – 24 października 1909 roku wywalczył wicemistrzostwo Łodzi w biegu na 400 m, osiągając czas 54 sekundy. Biegał też na dystansie 100 m i w sztafecie.

Odznaczenia:
– Srebrny Krzyż Zasługi,
– Złoty Krzyż Zasługi.

Zmarł 28 maja 1965 r. Został pochowany na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi.


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
anizag

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Zygmunt Krachulec
piłkarz i działacz ŁKS Łódź w okresie międzywojennym

Data urodzenia.
1888-01-01

Miejsce urodzenia.
Sielec

Opis.
Zygmunt Krachulec urodził się jako syn Józefa Krachulca i Apolonii z domu Polaczek. W początkach istnienia ŁKS Łódź był jego piłkarzem. W 1919 r., na zjeździe założycielskim Polskiego Związku Piłki Nożnej, został przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego Łódzkiego Związku Okręgowego Piłki Nożnej, który powołano 18 kwietnia 1920. Był członkiem Zarządu Polskiego Związku Towarzystw Kolarskich, wiceprezesem Łódzkiego Okręgowego Związku Kolarskiego oraz członkiem zarządu ŁKS Łódź. Był inicjatorem powstania sekcji kolarskiej (1925), tenisowej (1927) i bokserskiej (1929) oraz sekcji strzeleckiej Łódzkiego Klubu Sportowego. Był również kierownikiem tych sekcji. Wiceprezes ŁKS Łódź w latach 1921–1922 oraz 1926–1929. Był także organizatorem Kolegium Sędziowskiego w Łodzi oraz sędzią piłkarskim. Ponadto pełnił funkcję prezesa Międzyklubowej Komisji Kolarskiej.

Zmarł 25 lipca 1980 r. Został pochowany 28 lipca 1980 na cmentarzu komunalnym Zarzew w Łodzi (Kwatera: XXXVI, Rząd: 2, Grób: 5).

Odznaczenia:
– Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
– Złoty Krzyż Zasługi,
– Srebrny Krzyż Zasługi,
– Honorowa Odznaka Miasta Łodzi.


Źródło informacji.
Wikipedia

Autor.
anizag

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Zygmunt August Rau
Wiceprezes ŁKS Łódź w latach 1929-1937

Sekcja.
Tenis ziemny

Data urodzenia.
1887-10-13

Miejsce urodzenia.
Berdyczów

Opis.
Urodził się w Berdyczowie na terenie dzisiejszej Ukrainy. Uczęszczał do gimnazjum w Żytomierzu, w którym przystąpił do tajnej organizacji uczniowskiej o charakterze niepodległościowym. Wstąpił  na uniwersytet w Leodium, w Belgii, gdzie studiował na wydziale elektrotechnicznym. Był  współzałożycielem “Czytelni Polskiej”. Po pewnym czasie został prezesem tej instytucji. Następnie objął stanowisko sekretarza w lokalnej sekcji PPS. Dyplom inżyniera uzyskał w roku 1909.

Wrócił do Rosji, gdzie pracował w Moskwie, Władykaukazie, Tibilisi, Kursku i Charkowie. W roku 1922 przybył do Łodzi i rozpoczął pracę w elektrowni łódzkiej. W 1932 roku został prokurentem tej instytucji. W latach 1929-1939 był prezesem łódzkiego oddziału Stowarzyszenia Elektryków Polskich.
Działał również w ZHP.

W roku 1928 został działaczem sekcji tenisa ziemnego w ŁKS. W roku 1929 objął funkcję wiceprezesa Klubu, którą piastował do roku 1937.

12.11.1939 powstał Polski Komitet Pomocy dla zatrzymanych w obozie w Radogoszczu. Zygmunt Rau został jego członkiem. Jednocześnie przystąpił do pracy konspiracyjnej. Współtworzył na terenie elektrowni “Związek Odwetu” – organizację dywersyjną podległą ZWZ, a następnie AK. Został aresztowany przez Gestapo w marcu 1942 roku, wraz z grupą 400 działaczy i osadzony w obozie koncentracyjnym.

Zmarł z wycieńczenia w szpitalu obozowym w KL Mauthausen – Gusen w dniu 22.03.1945.


Źródło informacji.
Zbiory prywatne

Autor.
WK

STRONY POŚWIĘCONE ŁKS ŁÓDŹ

Previous Next
Close
Test Caption
Test Description goes like this