Sekcja.
Lekkoatletyka

Data urodzenia.
1947-09-09

Miejsce urodzenia.
Drzewica

Kariera sportowa.
Stanisław Waśkiewicz początkowo trenował sprint i skoki, a zwłaszcza trójskok. Gdy był w trzeciej klasie, został namówiony przez Tadeusza Gorzechowskiego do wydłużenia dystansu. Biegom średnim pozostał wierny do końca kariery. Już po kilku miesiącach treningu wiosną 1966 r. zdobył brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w biegach przełajowych w Otwocku.
Po ukończeniu szkoły średniej odbywał służbę wojskową w Bydgoszczy. Przez dwa lata trenował w Zawiszy z samym Zdzisławem Krzyszkowiakiem, mistrzem olimpijskim z Rzymu w biegu przeszkodowym. W 1969 r. poprawił rekord życiowy o ponad 3 sekundy uzyskując czas 1:46.9 (drugi w Polsce i szósty w Europie). W 1970 r. powrócił do Łodzi, do końca kariery (1974) startował w barwach ŁKS-u.

Był trzykrotnym mistrzem Polski, w biegu na 800 m (1970 i 1972) i w sztafecie 4x400m (1968), wicemistrzem (4×400 m ’69) i brązowym medalistą (800 m ’73). W latach 1969-1973 zawsze plasował się pierwszej piątce w finale mistrzostw Polski na dystansie 800 m. W 1976 r. ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu.

Kariera reprezentacyjna.
Latem 1966 r. zadebiutował w reprezentacji Polski juniorów, zajmując 3. miejsce podczas trójmeczu Włochy – Francja – Polska w Pizie. W 1966 r. podczas I Mistrzostw Europy Juniorów w Odessie sięgnął po srebrny medal w sztafecie 4×400 m (partnerami byli: Waldemar Pyrzyński, Wiesław Stryczek i Jan Balachowski). Zdobył dwa medale halowych mistrzostw Europy, srebrny – w Wiedniu (1970) w sztafecie 2+3+4+5 okrążeń oraz brązowy – w Grenoble (1972) w sztafecie 4×4 okrążenia.

Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach Europy, zarówno w Atenach (1969) jak i w Helsinkach (1971) dotarł do półfinału. W 1969 r. wywalczył srebrny medal na Spartakiadzie Armii Zaprzyjaźnionych w Kijowie, za Jurijem Arzanowem (późniejszym wicemistrzem olimpijskim z Monachium).

W latach 1969-1972 12-krotnie reprezentował barwy Polski w meczach międzypaństwowych, odnosząc dwa zwycięstwa. Choroba serca wykryta na początku 1972 r. uniemożliwiła Mu start w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium.

Po zakończeniu kariery wyemigrował za Ocean. Przez 25 lat mieszkał w 40-tysięczym Streamwood na przedmieściach Chicago.

Zamarł 28 września 2012 roku w Streamwood. 

Źródło informacji.
https://www.pzla.pl/

Autor.
Madziulka