1925

30 stycznia – w trakcie zebrania “15 cyklistów”, zwołanego z inicjatywy Zygmunta Krachulca, zostaje powołana do życia sekcja kolarska ŁKS. W pierwszym roku działalności w sekcji trenuje 50 zawodników.
10 maja – w Łagiewnikach odbyła się uroczysta inauguracja działalności sekcji kolarskiej ŁKS. Przemówienia wygłosili Vice Prezes klubu – Aleksy Rżewski oraz inicjator powstania i pierwszy kierownik sekcji – Zygmunt Krachulec. Po mszy świętej w klasztorze łagiewnickim, przeniesiono się do Krzywia, gdzie odbyły się zawody kolarskie. Startowało 13 zawodników.

15 maja –  w Helenowie odbywają się zawody od nagrodę Prezydenta Rzeczpospolitej. 3. miejsce w wyścigu głównym zajmuje Placek z ŁKS.
14 czerwca – drużyna ŁKS Łódź zajmuje 5. miejsce w kolarskim wyścigu sztafetowym na trasie Łódź-Kalisz-Łódź.
8 sierpnia – tytuł mistrza ŁKS w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 50 km zdobywa Feliks Ekler (czas 1:40,00 h).
25 października – na torze Unionu, ŁKS organizuje zawody o mistrzostwo klubu. Wygrywa Bernhard.
Sekcja organizuje 19 wycieczek turystycznych, w trakcie których uczestnicy przejeżdżają łącznie 1796 km.

1926

Sekcja kolarska ŁKS liczy 84 członków. Zawodnicy ŁKS zwyciężają w 10 wyścigach szosowych i 8 torowych.
16 maja – ŁKS organizuje wyścigi kolarskie na dystansie 15 i 30 km, dla juniorów i seniorów.

Pierwszym medalistą w wyścigu ogólnopolskim zostaje 17-letni Alfred Reul, który wygrywa zawody z okazji 150-lecia Stanów Zjednoczonych.
6 czerwca – tytuł mistrza klubu w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 50 km zdobywa Leon Szymański.
3 października – na torze w Helenowie najlepszym zawodnikiem ŁKS zostaje Alfred Reul. W rywalizacji mistrzów klubów Reul zajmuje 4 miejsce.
10 października – z Krzywia startuje wyścig zamykający sezon. Neszper z ŁKS zajmuje 6. miejsce.
W trakcie 25 wycieczek turystycznych pokonany zostaje dystans 2028 km.
Kierownik: Zygmunt Krachulec. 

1927

Sekcja kolarska ŁKS liczy 105 członków.

22 maja – Alfred Reul wygrywa doroczny wyścig szosowy (Konstantynów – Łask), organizowany przez Resursę Łódź.
26 maja – ŁKS rozpoczyna sezon kolarski wyścigiem Krzywie – Głowno. Zwycięża Alfred Reul. Tego samego dnia, w wyścigu na Dynasach, Placek zajmuje 3. miejsce.
16 czerwca – Alfred Reul zajmuje 1. miejsce w wyścigu na dystansie 4000 metrów w międzynarodowych zawodach sprinterskich i dystansowych za dużymi motorami.
17 lipca – tytuł mistrza klubu w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 100 km zdobywa Henryk Neszper (3:24,16 h).
24 lipca – kończy się 3-etapowy wyścig kolarski na trasie Łódź – Kłodawa – Szadek – Chojny. 3. miejsce zajmuje Neszper.
31 lipca – Reul i Szymański wygrywają wyścigi organizowane przez klub Makkabi.
7 sierpnia – Reul startuje na zawodach torowych w Kaliszu i wygrywa wyścig na 4500 m.
22 sierpnia – Neszper zajmuje 3. miejsce w biegu kolarskim o nagrodę UMŁ.
3 września – w trakcie manewrów 28 Pułku Strzelców Kaniowskich, odbywających się we wsi Barycz, 17 kolarzy ŁKS ubranych w wojskowe mundury rozwozi meldunki. Stanowią oni pierwszy oddział łączności złożony z amatorów.

16 października – na torze w Helenowie odbywają się mistrzostwa Łodzi. Alfred Reul zajmuje 3. miejsce w województwie łódzkim.
W trakcie 18 wycieczek turystycznych pokonany zostaje dystans 2326 km.
Kierownik: Józef Pfeifer. 

1928

Sekcja kolarska ŁKS liczy 108 członków. W trakcie 22 wycieczek turystycznych, pokonany zostaje dystans 1999 km.
29 kwietnia – sezon kolarski w Łodzi rozpoczyna się wyścigiem Krzywie – Stryków. Zawody wygrywa Alfred Reul.
3 maja – na torze Helenów odbywają się zawody kolarskie. Od Alfreda Reula lepszy jest tylko Zybert z Resursy.
3 czerwca – klub Union Łódź organizuje międzynarodowe zawody dla kolarzy torowych.
Wyniki kryterium sprinterskiego są następujące:
1. Marcel Jean (Francja)
2. Koszutzki (Niemcy)
3. Reul (ŁKS)
4. Einsidel (Niemcy)
7 czerwca – para torowców Reul/Zybert, zajmuje 3. miejsce w międzynarodowych  zawodach kolarskich na dystansie 100 km.
10 czerwca – tytuł mistrza ŁKS w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 100 km zdobywa Jan Boczkowski.
17 czerwca – odbywają się zawody o mistrzostwo województwa łódzkiego w kolarstwie torowym. Alfer Reul dwa razy plasuje się na podium. Jest pierwszy w Biegu Handicapowym oraz drugi w Biegu Dystansowym na 10 km.
16 lipca – reprezentacja Polski w kolarstwie torowym z Alfredem Reulem w składzie, uzyskuje najlepszy wynik na świecie na dystansie 4000 m (5:04,00). Młody zawodnik zostaje powołany do kadry na Igrzyska Olimpijskie.
4 sierpnia – Alfred Reul startuje w drużynowym wyścigu na dystansie 4000 m na torze na Igrzyskach Olimpijskie w Amsterdamie. Drużyna w ćwierćfinale przegrywa z Holandią.

7-16 września – w pierwszej edycji wyścigu Tour de Pologne (wówczas I Bieg kolarski dookoła Polski) startują:
– Jan Boczkowski (28. miejsce),
– Leon Szymański (37. miejsce),
– Henryk Neszper (43. miejsce).
7 października – odbywają się Zawody kolarskie z okazji XX-lecia ŁKS. Drużyna ŁKS (Boczkowski, Sabala, Kwiatkowski) zajmuje 3. miejsce. Wygrywa TZS. Indywidualnie Sabala plasuje się na 5. miejscu.
15 października – odbywają się mistrzostwa ŁKS w kolarstwie torowym. Podium wygląda następująco:
1. Reul
2. Placek
3. Suwała
Kierownik: Zygmunt Krachulec. 

1929

Sekcja kolarska ŁKS liczy 53 członków.
28 kwietnia – sezon kolarski rozpoczyna się na Rudzie Pabianickiej, wyścigiem juniorów na 25 km. 2. miejsce zajmuje Alfred Bek, a 5. Henryk Zora.
20 maja – odbywa się bieg Łódź – Poznań.  Okazją jest 40-lecia Łódzkiego Towarzystwa Kolarskiego. W stawce 25 kolarzy najlepszym okazuje się Henryk Neszper z ŁKS.
26 maja – również z okazji 40-lecia Łódzkiego Towarzystwa Kolarskiego, odbywa się wyścig na 50 km, w którym najlepszy jest Alfred Bek z ŁKS.
16 czerwca – tytuł mistrza klubu w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 100 km zdobywa Henryk Neszper (3:31,31).
5 sierpnia – kolarze ŁKS biorą udział w biegu “od Bałtyku na P.W.K.”
18 sierpnia – kończy się II Bieg Dookoła Polski – Tour de Pologne. W klasyfikacji generalnej Henryk Neszper zajmuje 23. miejsce ze stratą blisko 10 minut do zwycięzcy.
15 września – ŁKS organizuje II Jubileuszowy bieg kolarski. Drużyna ŁKS zajmuje 5 miejsce.
13 października – Edmund Szefler wygrywa wyścig na zamknięcie sezonu kolarskiego o Puchar Komitetu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego.
W trakcie 22 wycieczek turystycznych pokonany zostaje dystans 1622 km.
Kierownik – Zygmunt Krachulec. 

1930

Sekcja kolarska ŁKS liczy 58 członków.
15 czerwca – tytuł mistrza ŁKS Łódź w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 100 km zdobywa Alfred Bek.
31 sierpnia – odbywa się III Jubileuszowy bieg kolarski ŁKS Łódź. Zwycięża TZS i na własność zdobywa puchar ŁKS.
21 września – rozegrany zostaje Wyścig Jubileuszowy z okazji pięciolecia sekcji kolarskiej ŁKS Łódź. Na trasie liczącej 50 km, z Pabianic do Teodorowa, najlepszym okazuje się Hofsznajder z ŁKS.
5 października – kończy się Wyścig do Morza Polskiego – czteroetapowy wyścig na trasie Warszawa – Grudziądz – Gdynia – Toruń – Warszawa. Na mecie melduje się 29 zawodników, w tym Hofsznajder na 5. miejscu.
12 października – kończy się sezon kolarski. Wyścig zakończenia sezonu wygrywa Hofsznajder.
W trakcie 17 wycieczek turystycznych pokonany zostaje dystans 1784 km.
Kierownik: Józef Pfeifer. 

1931

Sekcja kolarska ŁKS liczy 47 członków, z czego w grupie turystycznej aktywnie jeździ 18 mężczyzn i 5 kobiet.
26 kwietnia – ma miejsce Inauguracja sezonu kolarskiego. Impreza odbywa się na placu Wolności w Łodzi. Następnie około 1000 osób maszeruje do Zgierza. Kolumna piechurów i kolarzy jest rozciągnięta na 3 km. W Zgierzu odbywają się msze w kościołach katolickim i ewangelickim. Po uroczystościach rozpoczyna się wyścig, w którym startuje 70 zawodników. Na mecie melduje się 46.
14 maja – 45 zawodników wystartowało w Wyścigu przełajowym o Puchar J. Pfeifera (ŁKS). Ukończyło go 38 kolarzy. 11 z nich zostało zdyskwalifikowanych za skrócenie trasy.
7 czerwca – Wyścig o Mistrzostwo ŁKS w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 100 km, kończy się zwycięstwem Jana Hoffsznajdera (3:26,47 h).
21 czerwca – w Pabianicach odbywają się Mistrzostwa Województwa Łódzkiego w kolarstwie. Klasyfikacja końcowa:
1. Kłosowicz (TZS Łódź) 3:06:55
2. Hofsznajder (ŁKS) 3:09:13
3. Odartus (ŁKS) 3:10:53,6
4. Kołodziejczyk (Resursa) 3:11:10,4
5. Bartoszek (ŁKS) 3:13:16
9 sierpnia – ma miejsce Wyścig Jubileuszowy z okazji 5-lecia sekcji kolarskiej. Wygrywa go drużyna ŁKS:
1. ŁKS (Hofsznajder, Odartus Bartoszek) 6:46
2. Bieg (Stachowski, Staniszewski, Cieplucha) 7:27
3. Szturm
4. TZS
13 września – świętowania ciąg dalszy. Indywidualny Wyścig Jubileuszowy z okazji 5-lecia sekcji kolarskiej wygrywa Faflik przed Hofsznajderem i Odartusem.
11 października – odbywają się Torowe mistrzostwa Łodzi. Wyścig szosowców na torze na 40 km z 4 finiszami kończy się następująco:
1. Hofsznajder (ŁKS) 13 pkt
2. Scheutz (Sturm)10 pkt
3. Pietraszewski (Resursa) 5 pkt
4. Kłosowicz (TZS) 5 pkt
W trakcie 14 wycieczek pokonany zostaje dystans 1360 km.
Kierownik: Józef Pfeifer. 

1932

Sekcja kolarska ŁKS liczy 52 członków, z czego turystykę rowerową aktywnie uprawia 22 mężczyzn i 5 kobiet.
24 kwietnia – ŁKS organizuje 2. Wyścig przełajowy o Puchar Pfeifera.
5 maja – odbywa się Wyścig dookoła Śląska o Puchar tygodnika “Raz, Dwa, Trzy”. Hofsznajer zajmuje 4. miejsce, a Bartoszek 7.
12 czerwca – Wiktor Odartus zdobywa tytuł mistrza ŁKS Łódź w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 100 km.
26 czerwca – Wiktor Odartus  wygrywa Mistrzostwa Województwa Łódzkiego w kolarstwie szosowym.
10 lipca – w Pabianicach obywają Mistrzostwa Polski w kolarstwie szosowym. Odartus zajmuje 4. miejsce, a Bartoszek 5.

8 sierpnia – ŁKS wygrywa prestiżowy, etapowy wyścig “III Wyścig “Do morza”. Klasyfikacja indywidualna przedstawia się następująco:
1. Radke (Świt Warszawa) 36:23:54
2. Korsak – Zaleski (WTC) 36:25:33
3. Bartoszek (ŁKS) 36:27:39
4. Hofsznajder (ŁKS) 36:28:53
5. Odartus (ŁKS) 36:32:56
W trakcie 26 wycieczek turyści pokonują dystans 1610 km.
Kierownik: Józef Pfeifer. 

1933

Sekcja kolarska ŁKS liczy 65 członków.
Kurt Einbrodt zdobywa tytuł wicemistrza Polski w kolarstwie torowym w konkurencji sprintu indywidualnego. Wygrywa również wyścig reprezentacji miast na trasie Łódź – Warszawa.
28 lutego – tragicznie umiera Henryk Neszper. Jadąc motocyklem, zderza się z samochodem. Śmierć następuje kilka dni po wypadku, w wyniku obrażeń lub sepsy.

23 kwietnia – kolarze ŁKS rozpoczynają sezon od wyścigu przełajowego – Puchar Pfeifera organizowany przez ŁKS Łódź.
14 maja – odbywają się Mistrzostwa ŁKS Łódź w kolarstwie Startuje 11 zawodników, kończy 8. Jankowiak ulega wypadkowi – złamanie obojczyka. Tytułu mistrza ŁKS nie przyznano. Zawodnicy nie zmieścili się w limicie czasowym.
1. Odartus 3:35:12
2. Faflik 3:35:13
3. Hofsznajder 3:36:54
4. Rom 3:38:55
5. Prywer
6. Wysokiński
7. Irzykowski
8. Beck
Odartus zostaje mistrzem klubu na dystansie 50 km.
28 maja – odbywają się Mistrzostwa Łodzi w kolarstwie. 2. miejsce zajmuje Odartus.
11 czerwca – z okazji 25-lecia Łódzkiego Klubu Sportowego sekcja organizuje wyścig na 239 km.

20 sierpnia – odbywa się Wyścig o mistrzostwo turystów na rok 1933/34. 3. miejsce zajmuje Edmund Pladek (ŁKS).
17 września – ŁKS organizuje Drużynowy wyścig kolarski. Wygrywa drużyna ŁKS- 3:18:35,3 – jadąc w składzie:
– Hofsznajder,
– Faflik,
– Gatkowski,
– Krachulec,
– Iżykowski,
– Olas.
24 września – Hofsznajder zajmuje 2. miejsce w Wyścigu o nagrodę UMŁ.
8 października – sezon kończy się Biegiem ŁOZK, w którym Hofsznajder zajmuje 3. miejsce.
W trakcie wycieczek turystycznych pokonany zostaje rekordowy dystans 21357 km. Najlepszym wynikiem – 1688 km – poszczycić się Eugeniusz Krachulec, a zaraz po nim Zenon Irzykowski i Mieczysław Picz.
Kierownik: Józef Pfeifer. 

1934

22 kwietnia – sezon rozpoczyna się od biegu przełajowego ŁKS, w którym 10 miejsce zajmuje Wiktor Odartus.
27 maja – tytuł mistrza klubu ŁKS w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 100 km zdobywa Wiktor Odartus (3:31,49 h).
24 czerwca – rozgrywane są w Pabianicach Mistrzostwa ŁOZKol. Wiktor Oratus zajmuje 2. miejsce. Zwycięża Wójcik Z Rapidu.
5 sierpnia – odbywa się Drużynowy bieg turystyczny ŁKS Łódź. Na dystansie 75 km wygrywa ŁKS II w czasie 2:43:15, jadąc w składzie:
– Ekler,
– Gatkowski,
– Picz,
– Perliński,
– Iżykowski,
– Walter.
30 września – Kurt Einbrodt zdobywa tytuł mistrza województwa łódzkiego na torze, na dystansie 1000 m.
21 października – na koniec sezonu, ŁZKol. organizuje Wyścig mistrzów klubowych. Sklasyfikowanych jest tylko 3 zawodników:
1. Więcek (Resursa) 3:26:02
2. Odartus (ŁKS) 3:26:31,4
3. Jaskulski (SKS)
Kierownik: Józef Pfeifer. 

1935

Wiktor Odartus zajmuje 3 miejsce w wyścigu kolarskim o mistrzostwo województwa łódzkiego.
27 maja – tytuł Mistrza klubu ŁKS w jeździe na szosie na dystansie 150 km zdobywa Jan Hoffsznajder (5:19,14 h).
1. Hofsznajder 5:19:14
2. Odartus 5:19:14
3. Iżykowski 5:19:15
15 września – odbywa się Bieg drużynowy ŁKS Łódź. Wygrywa drużyna prowadzona przez inż. Pietscha w składzie:
– Iżykowski,
– Perliński,
– Kirchner,
– Bawarski,
– Pietsch.
20 października – ŁKS organizuje Bieg X-lecia sekcji kolarskiej. Jest to bieg handicapowy na dystansie 50 km. Startuje ok. 30 zawodników.
Kolejność na mecie:
1. Kirchner 1:44:18.
2. Odartus 1:44:19.
3. Iżykowski 1:44:20.
4. Einbrot.
W trakcie 18 wycieczek turystycznych pokonany zostaje dystans 1867 km.
Kierownik: Stanisław Kowalski. 

1936

29 marca – odbywa się wyścig charytatywny pod hasłem Dzień zbiórki dla najbiedniejszych.
26 kwietnia – zawodnicy ŁKS startują w odbywających się w Łodzi Przełajowych Mistrzostwach Polski. Zajmują lokaty w pierwszej dziesiątce:
7. Kirchner (ŁKS) 1:07:02
8. Hofsznajder (ŁKS) 1:07:20
15 maja – ŁKS organizuje bieg na przełaj Bieg na przełaj. Klasyfikacja końcowa:
1. Szyc (WiMa)
2. Hofsznajder (ŁKS)
3. Kirchner (ŁKS)
17 maja – wszystkie kluby kolarskie zorganizowały wspólne Mistrzostwa klubowe, aby wyłonić swoich mistrzów. Wśród zawodników ŁKS najlepszy jest Hofsznajder i on po raz trzeci zdobywa tytuł mistrza klubu w jeździe szybkiej na szosie na dystansie 100 km.
1. Kołodziejczyk (WiMa) 3:10:56
2. Jaskulski (WiMa) 3:10:58
3. Hofsznaider (ŁKS) 3:11:02
4. Leśkiewicz (WiMa) 3:11:02
5. Wójcik (WiMa) 3:11:22
6. Osmólski (ŁTK) 3:11:28
7. Kirchner (ŁKS)
8. Walz (KS Zjednoczone)
9. Irzykowski (ŁKS)
10. Wjęcek (Resursa)
19 lipca – Kurt Einbrodt zdobywa brązowy medal Mistrzostw Polski w kolarstwie torowym, w sprincie. Zawody rozgrywane są na torze w Łodzi.
12 września – Kurt Einbrodt zdobywa srebrny medal na Torowych Mistrzostwach Łodzi sprinterów.
11 października – w Łodzi odbywają się Torowe Mistrzostwa Polski na dystansie 50 km. 5. miejsce zajmuje Hofsznajder.
W wycieczkach turystycznych sekcji kolarskiej uczestniczy 30 osób. Turyści pokonują dystans 20931 km. Najdłuższa wycieczka prowadzi w Góry Świętokrzyskie i liczy 470 km.
Kierownik: Stanisław Kowalski. 

1937

Tytuł mistrza klubu w jeździe na szosie na dystansie 100 km zdobywa Zenon Irzykowski (3:07,00 h).
W trakcie 42 wycieczek turystycznych sekcji kolarskiej ŁKS pokonany zostaje rekordowy dystans dystans 38558 km. Jedna z wycieczek prowadziła do Wilna.
Kierownik: Józef Pfeifer. 

1938

Drużyna kolarska ŁKS uczestniczy w Ogólnopolskim Zjeździe w Krakowie.
Ludwik Leśkiewicz zajmuje 5 miejsce w wyścigu “Do Polskiego Morza”.
Tytuł mistrza klubu w jeździe na szosie na dystansie 100 km zdobywa Władysław Strzelczyk (3:16,00).
Kierownik: Józef Pfeifer. 

1939

Kolarz ŁKS Mieczysław Jaskólski zajmuje 3 miejsce w klasyfikacji generalnej Tour De Pologne. Jest to jedyne miejsce na podium kolarza kolarza ŁKS w historii tego wyścigu. Najwyższe miejsce etapowe to 4 lokata na trasie etapu Lublin – Lwów (219 km).
Kierownik: Józef Pfeifer. 

1945

W sierpniu – na stadionie ŁKS odbywa się zebranie, na którym zostaje reaktywowana sekcja kolarska. Biorą w nim udział:
– Zygmunt Krachulec,
– Józef Pfeiffer,
– Stefan Wierucki,
– Tadeusz Kaźmierczak,
– Stefan Ekler,
– Józef Gałecki,
– Edward Czyż.
Tytuł mistrza klubu w jeździe na szosie na dystansie 100 km zdobywa Edward Czyż (3:24,00).
Odbywają się 23 imprezy turystyczne z udziałem 20 kolarzy.
Grudzień – umiera Józef Pfeifer, wieloletni kierownik sekcji.
Kierownik: Józef Pfeifer, a od maja Marian Sikorski.

1946

Sekcja kolarska ŁKS liczy 58 członków, w tym 22 szosowców i 6 torowców. Do użytku zostaje oddany tor na Helenowie.
Tytuł mistrza klubu w jeździe na szosie na dystansie 100 km zdobywa Andrzej Grynkiewicz (2:56,57).
7 kwietnia – turyści organizują wycieczkę do Zgierza.
14 kwietnia – kolarze ŁKS biorą udział w wyścigu na 2 km, otwierającym sezon kolarski.
26 maja – Lawski zajmuje 4 miejsce w wyścigu na 25 km.
19 września – sekcja organizuje wyścig jubileuszowy na 145 km. Zwycięża w nim Andrzej Grynkiewicz.
Sekcja organizuje 23 wycieczki. Turyści łącznie przejeżdżają 20 507 km. Rekordzistą jest Edward Czyż, który pokonuje 3039 km.
Kierownik: Stefan Wierucki.
Kapitan turystyczny: Edward Czyż.
Kapitan wyścigowy: Mieczysław Picz.

1947

Najlepszym zawodnikiem sekcji kolarskiej ŁKS jest bez wątpienia Andrzej Grynkiewicz. Jego najważniejszy sukces to 3. miejsce na górskich mistrzostwach Polski na dystansie 125 km. Grynkiewicz zdobywa też ponownie tytuł mistrza klubu w jeździe na szosie na dystansie 100 km.
8 czerwca – ŁKS wspólnie z Dziennikiem Łódzkim organizuje jubileuszowy wyścig szosowy. Henryk Czyż zajmuje w nim 5. miejsce, a Józef Zalewski jest 14.
25 lipca – odbywają się zawody o Puchar Dziewiarskiego Klubu Sportowego. Henryk Czyż zajmuje 2. miejsce na dystansie 100 km, a Stefan Borucz 8. miejsce na dystansie 30 km.
15-16 września – na torze w Helenowie odbywają się pierwsze po wojnie międzynarodowe zawody kolarskie. Jest to mecz Polska-Czechy. W zawodach startują kolarze ŁKS, m.in. Gryniewicz.
28 września – Andrzej Grynkiewicz wygrywa etap wyścigu Tour de Pologne, prowadzący z Łodzi do Warszawy. W klasyfikacji generalnej:
– Henryk Czyż zajmuje 8. miejsce,
– Andrzej Grynkiewicz zajmuje 11. miejsce,
– Józef Zalewski zajmuje 32. miejsce.
Drużynowo ŁKS zajmuje 3. miejsce.
5 października – w Warszawie kolarze ŁKS reprezentują Łódź w wyścigu na 100 km. Piąte miejsce zajmuje Andrzej Grynkiewicz, wygrywając jednocześnie klasyfikację zawodników do 28 roku życia. W nagrodę otrzymuje dwa rowery, francuski wyścigowy od marszałka Żymierskiego i turystyczny. W wyścigu startuje również Edward Czyż, ale na 30 km urywa mu się kierownica i zawodnik ŁKS nie kończy zawodów.
Kierownik:  Stefan Wierucki, a po jego śmierci Stefan Matusiak.
Kapitan turystyczny: Edward Czyż.
Kapitan wyścigowy: Mieczysław Picz.

1948

Przed sezonem ŁKS pozyskuje z Tramwajarza Łódź Jerzego Beka. Przez kilka następnych lat zawodnik ten będzie regularnie zdobywał tytuły mistrzowskie w kolarstwie torowym dla ŁKS, we wszystkich konkurencjach tej dyscypliny.

Wśród szosowców ŁKS dominują bracia Czyż:
– Henryk jest najlepszym w wyścigach szosowych,
– Edward wiedzie prym wśród turystów.
Objawiają się też talenty:
– Stefana Borucza,
– Stanisława Świercza,
– Wiesława Murowanieckiego,
– Jana Malinowskiego,
– Stanisława Zarzyckiego,
– Mieczysława Ulika,
– Jerzego Radzikowskiego.
4 kwietnia –  Henryk Czyż zostaje mistrzem Polski w wyścigu przełajowym.
1 maja –  Henryk Czyż rusza na trasę wyścigu Warszawa – Praga, który zostanie wkrótce przemianowany na Wyścig Pokoju. Niestety, kolarz ŁKS musi wycofać się na jednym z etapów.

23 maja – drużyna ŁKS zdobywa tytuł wicemistrza Polski w kolarstwie torowym w wyścigu na 4000 m. Zawody odbywają się na torze w Kaliszu. Skład ŁKS:
– Jerzy Bek,
– Stefan Borucz,
– Henryk Czyż,
– Klepczarek
24 maja – ŁKS organizuje na torze w Helenowie zawody jubileuszowe z okazji 40-lecia klubu. Jerzy Bek wygrywa w wyścigu na 200 m.

30 maja – Henryk Czyż zajmuje 3. miejsce w wyścigu Łódź – Tomaszów Mazowiecki.
13 czerwca – Jerzy Bek zdobywa brązowy medal Mistrzostw Polski w kolarstwie torowym w sprincie.
22 czerwca – rozpoczyna się wyścig Tour de Pologne, w którym startuje Henryk Czyż.
13 lipca – Bek zajmuje 2. miejsce w wyścigu o Naramiennik Łodzi.
18 sierpnia – Jerzy Bek startuje w Grand Prix Helsinek.
1 września – Jerzy Bek bierze udział w meczu Łódź – Pardubice (63:69).
15 września – Jerzy Bek zdobywa Mistrzostwo Polski w kolarstwie torowym w wyścigu długodystansowym.
16 września – Jerzy Bek ustanawia rekord Polski w kolarstwie torowym na 4000 m ze startu zatrzymanego – 5.37,6 min.
1 października – Jerzy Bek reprezentuje Polskę w meczu z Czechosłowacją.
3 października – ŁKS organizuje zawody o Puchar im. Śp. Stefana Wieruckiego. Miejsce kolarzy ŁKS:
1. Murowaniecki
2. Malinowski
3. Zarzycki.
Tytuł mistrza klubu w jeździe na szosie na dystansie 100 km zdobywa Henryk Czyż.
ŁKS otrzymuje nagrodę od PZKOL (miniaturę kolumny Zygmunta) jako najlepsza sekcja w Polsce. W 30 wycieczkach turystycznych uczestniczy 77 kolarzy, którzy przejeżdżają 60780 km. Turyści zajmują 1. miejsce w VI Ogólnopolskim Zjeździe Kolarskim.
Indywidualnie:
– 1. miejsce w Polsce zajmuje Edward Czyż, który pokonuje dystans 3678 km,
– 2. miejsce zajmuje Wiesław Piotrowski (3365),
– 3. miejsce zajmuje Stefania Stachowska (2913 km), wygrywając oczywiście klasyfikację kobiet.
Pod koniec roku szeregi ŁKS opuszczają najlepsi zawodnicy:
– Henryk Czyż (będzie jeździł jako niezrzeszony, a później trafi do Gwardii Warszawa),
– Andrzej Grynkiewicz (przenosi się do Polonii Warszawa).
Kierownik: Stefan Matusiak.

1949

3 kwietnia – kolarze ŁKS rozpoczynają sezon. Torowcy zaczynają od wyścigów na 15 i 50 km. Na krótszym dystansie wygrywa Ulik przed Błaszczykiem i Olczykiem. Na dłuższym zwycięża Malinowski przed Świerczem i Murowanieckim. Tego samego dnia turyści ŁKS organizują wycieczkę do Pabianic.
24 kwietnia – turyści wybierają się na trasę Łask – Buczek.
15 maja – ŁKS po raz kolejny organizuje wyścig do Tomaszowa Mazowieckiego (150 km).
20 maja – Jerzy Bek prowadzi reprezentację Łodzi do zwycięstwa nad drużyną Budapesztu (24:20).
22 maja – Tadeusz Gabrych wygrywa wyścig na 100 km z okazji 25-lecia Brdy Bydgoszcz.
29 maja – Jerzy Bek ustanawia rekord Polski w kolarstwie torowym na 1000 m.
8 czerwca – ŁKS organizuje zawody kolarskie na torze w Helenowie.
12 czerwca – odbywa się IV Wyścig Dziennika Łódzkiego. Wygrywa Murowaniecki przed Świerczem,
3 lipca – Jerzy Bek zdobywa Mistrzostwo Polski w kolarstwie torowym w sprincie.
10 lipca – Tadeusz Gabrych wygrywa wyścig Warszawa – Łódź.
17 lipca – Jerzy Bek zdobywa Mistrzostwo Polski w kolarstwie torowym na 4000 m i bije  rekord Polski – 5.35,1.
7 sierpnia – Tadeusz Gabrych zostaje Mistrzem Polski w kolarstwie torowym na 50 km. Na 75 km najlepszym jest Wiesław Murowaniecki.
22 sierpnia – rozpoczyna się wyścig Tour de Pologne. Bierze w nim udział Stanisław Świercz. Na mecie I etapu, który kończy się w Łodzi, zawodnik ŁKS melduje się na 40 miejscu.
18 września – turyści ŁKS organizują wycieczkę do Zduńskiej Woli.
25 września – drużyna ŁKS zdobywa tytuł mistrza Polski na 4000 m na dochodzenie. Skład mistrzowskiej czwórki:
– Tadeusz Gabrych,
– Jan Malinowski,
– Wiesław Murowaniecki,
– Stefan Borucz.

Brązowy medal zdobywa drużyna ŁKS jadąca w składzie:
– Stanisław Świercz,
– Kazimierz Forysiński,
– Zdzisław Umiński,
– Sowiński.
Przed mistrzostwami, Bek, Borucz i Gabrych reprezentują Polskę w meczu przeciwko CSRS w Czechosłowacji. Bek w trakcie zawodów łamie rękę i nie może wystąpić na mistrzostwach Polski.
Tytuł mistrza klubu ma szosie zdobywa Stanisław Świercz.
Kolarze szosowi ŁKS wygrywają wyścig Lublin-Chełm-Lublin.
W 32 wycieczkach turystycznych uczestniczy 102 kolarzy, którzy przejeżdżają 99120 km. ŁKS, jako najlepsza sekcja w Polsce, drugi raz z rzędu otrzymuje nagrodę od PZKOL (miniaturę kolumny Zygmunta).

Kierownik: Stefan Matusiak.
Kapitan: Marian Kacprzak.
Trener: Jan Hoffsznajder.

1950

Kolarstwo w ŁKS uprawiają 174 osoby.
1 maja – na stadionie ŁKS finiszują uczestnicy I etapu Wyścigu Pokoju, a wśród nich na 15 miejscu melduje się Tadeusz Gabrych.
13 maja – Jerzy Bek zdobywa tytuł mistrza Polski na dystansie 200 m.
29 maja – odbywa się wyścig na 100 km o Mistrzostwo Łodzi. Pierwszych 6 miejsc zajmują kolarze ŁKS:
– Gabrych,
– Pietraszewski,
– Świerszcz,
– Olczyk,
– Wojcieszek,
– Murowaniecki.
Na dystansie 50 km:
– 2. miejsce zajmuje Szczęśniak,
– 5. miejsce zajmuje Błaszczyk.
8 czerwca – Dziennik Łódzki organizuje wyścigi szosowe:
– Gabrych zajmuje 6. miejsce na dystansie 182 km,
– Pewc jest 3. na 78 km,
– Radzikowski 2. wśród posiadaczy rowerów turystycznych.
11 czerwca – Jerzy Bek zdobywa tytuł mistrza Polski w sprincie.
25 czerwca – Tadeusz Gabrych zajmuje 4 miejsce na szosowych mistrzostwach Polski.

29 czerwca – Gabrych i Pietraszewski startują w wyścigu Warszawa – Radom – Warszawa i zajmują odpowiednio 5. i 6. miejsce.
9 lipca – Jerzy Bek zdobywa tytuł wicemistrza Polski na 4000 m.
13 lipca – Jerzy Bek poprawia rekord Polski w kolarstwie torowym na 1000 m ze startu zatrzymanego – 1.16,2 min.
22 sierpnia – na torze w Helenowie odbywa się mecz Polska – Francja, w którym startują:
– Gabrych,
– Bek,
– Borucz.
Polska przegrywa 10:12.
17 września – drużyna torowców ŁKS zdobywa złoty medal mistrzostw Polski na 4000 m.

2 października – srebrny medal mistrzostw Polski w wyścigu długodystansowym zdobywa Stefan Borucz, a brązowy Tadeusz Gabrych.
Świetne wyniki uzyskują juniorzy:
– Mistrzem Polski w sprincie zostaje Mieczysław Ulik,
– drugi jest Lucjan Skąpski, nowy kolarski talent w ŁKS.
Jerzy Bek skutecznie próbuje swoich sił w przełajach, zdobywając brązowy medal mistrzostw Polski.
ŁKS ponownie odnosi zwycięstwo drużynowe w wyścigu Lublin – Chełm – Lublin, jadąc w składzie:
– Pietraszewski,
– Stolarczyk,
– Świercz,
– Gabrych.
W klasyfikacji indywidualnej wygrywa Tadeusz Gabrych.
Turyści ŁKS trzeci raz z rzędu otrzymują nagrodę od PZKOL jako najlepsza sekcja w Polsce. Nagroda przechodnia w postaci miniatury kolumny Zygmunta staje się własnością kolarzy ŁKS. W 31 wycieczkach turystycznych, 101 kolarzy ŁKS przejeżdża 93180 km.
Kierownik: Stefan Matusiak.
Kapitan: Marian Kacprzak.
Trener: Jan Hoffsznajder.

1951

Sekcja kolarska święci sukcesy na na szosach i torach kolarskich w całym kraju. Zawodnicy ŁKS zdobywają 5 medali mistrzostw Polski, indywidualnie i drużynowo. W wielkiej formie jest Jerzy Bek, zdobywca 2 indywidualnych medali Mistrzostw Polski i nowy posiadacz 2 rekordów Polski. Bek wygrywa też kilka innych zawodów indywidualnie lub w parze ze Stefanem Boruczem (np. wyścigi amerykańskie w maju w Krakowie i we wrześniu na torze w Helenowie ).
9 maja – na bieżni stadionu ŁKS finiszują kolarze kończący 8. etap 4. edycji Wyścigu Pokoju. Na trybunach obecnych jest kilkadziesiąt tysięcy kibiców. Wygrywa Vlastimil Ružička (Czechosłowacja). W reprezentacji Polski jedzie Lucjan Pietraszewski.
16 maja – Jerzy Bek wygrywa wyścig na 55 km w Krakowie. 2. miejsce zajmuje Stefan Borucz.
24 maja – Tadeusz Gabrych zostaje mistrzem Łodzi na 100 km, drugi jest Pietraszewski. Na dystansie 50 km cała pierwsza szóstka to kolarze ŁKS:
– Szczęśniak,
– Skąpski,
– Radzikowski,
– Kaucki,
– Jędrzejczak,
– Krawętek.
Szóstą lokatę na 30 km zajmuje Pijanowski.
1 lipca – Jerzy Bek zdobywa tytuł mistrza Polski na dystansie 4000 m. Na najniższym stopniu podium staje Stefan Borucz.
Tytuł mistrzów Polski na 4000 m zdobywa też drużyna ŁKS, jadąca w składzie:
– Jerzy Bek,
– Stefan Borucz,
– Wiesław Murowaniecki,
– Stanisław Świercz.
21-22 lipca – Jerzy Bek bije dwa rekordy Polski:
– na 2000 m ze startu zatrzymanego – 2.49,2 min.
– na 500 m ze startu lotnego – 30,5 s.
14 sierpnia – reprezentacja Polski z Tadeuszem Gabrychem w składzie zdobywa akademickie drużynowe wicemistrzostwo świata.
12 września – Jerzy Bek zdobywa tytuł wicemistrza Polski w sprincie.
24 września – drużyna ŁKS zdobywa Wicemistrzostwo Polski w kolarstwie w wyścigu szosowym na dystansie 100 km, jadąc w składzie:
– Lucjan Skąpski,
– Stanisław Świercz,
– Czesław Szczęśniak,
– Tadeusz Gabrych.
Kierownik: Jan Garczarek.

1952

Jest to rekordowy rok dla sekcji kolarskiej ŁKS pod względem ilości wywalczonych medali mistrzostw Polski i zwycięstw na innych zawodach. Kolarze ŁKS zdobywają 6 tytułów mistrza Polski na torze i szosie.
5 stycznia – Tadeusz Gabrych uznany zostaje mistrzem sportu przez Główny Komitet Kultury Fizycznej.
22 lutego – Stefan Borucz wygrywa wyścig na 3 km na rolkach.
1 maja – na bieżni stadionu ŁKS finiszują kolarze kończący 2 etap 5 edycji Wyścigu Pokoju. Na trybunach obecnych jest około 45 tysięcy kibiców. Wygrywa Stanislav Svoboda (Czechosłowacja).

4 maja – Jerzy Bek i Stefan Borucz zajmują odpowiednio 1. i 2. miejsce na krótkodystansowych mistrzostwach Łodzi.
4 czerwca – organizuje wyścigi parami:
– 1. miejsce zajmuje duet Bek – Borucz,
– 2. miejsce zajmuje para Gabrych – Liszkiewicz (Gwardia).
20 lipca – Jerzy Bek zostaje mistrzem Polski w sprincie.
2 sierpnia – Stefan Borucz zostaje mistrzem Polski na dystansie 4000 m. Brązowy medal zdobywa Jerzy Bek.
10 sierpnia – drużyna torowców zdobywa mistrzostwo Polski na dystansie 4000 m, jadąc w składzie:
– Jerzy Bek,
– Stefan Borucz,
– Adam Wiśniewski,
– Józef Kupczak.
31 sierpnia – kończy się 9 edycja wyścigu Tour de Pologne. W pierwszej dziesiątce klasyfikacji generalnej jest 2 zawodników ŁKS:
– Tadeusz Gabrych (9 miejsce),
– Tadeusz Zdunek (10 miejsce).
Trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej zajmuje były kolarz ŁKS Mieczysław Ulik (Gwardia Warszawa).
28 września – drużyna szosowców ŁKS zdobywa mistrzostwo Polski na dystansie 100 km, jadąc w składzie:
– Tadeusz Gabrych,
– Władysław Wandor,
– Czesław Szczęśniak,
– Tadeusz Zdunek.
Indywidualny sukces odnosi Stanisław Świercz, zdobywając brązowy medal w wyścigu ze startu wspólnego.

6 października – Jerzy Bek zostaje mistrzem Polski na dystansie 50 km, a Lech Pijanowski na dystansie 25 km.
Jerzy Bek zostaje mistrzem Łodzi na torze, a Tadeusz Gabrych na szosie.
Adam Wiśniewski wygrywa etap wyścigu Dookoła Warmii i Mazur.
Kierownik: Jan Garczarek.

1953

Jerzy Bek zdobywa 3 medale mistrzostw Polski, ale sekcja kolarska w ŁKS zaczyna przeżywać kryzys.
1 maja – Jerzy Bek wygrywa zawody na torze w Helenowie.
16 maja – stadion ŁKS po raz kolejny gości kolarzy Wyścigu Pokoju. Etap wygrywa reprezentujący Polonię Francuską Aleksander Pawlisiak. Jako pierwszy do mety zbliża się Stanisław Królak, ale przewraca się na bieżni stadionu. Ostatecznie kończy etap na trzeciej pozycji, biegnąc do mety z rowerem na ramieniu.

30 maja – Jerzy Bek i Tadeusz Gabrych wygrywają zawody w Szczecinie:
– na 10 km – Bek,
– na 15 km – Bek,
– na 20 km – Gabrych.
7 lipca – drużyna ŁKS zdobywa Puchar WKKF Łódź.
26 lipca – Jerzy Bek poprawia rekord Polski na 200 m.
7 sierpnia – Tadeusz Gabrych zajmuje 2. miejsce na 2. etapie wyścigu górskiego ze Szklarskiej Poręby do Wałbrzycha.
16 sierpnia – Jerzy Bek zdobywa brązowy medal Mistrzostw Polski w kolarstwie torowym w wyścigach długodystansowych.
Jerzy Bek jest również wicemistrzem Polski w sprintach i brązowym medalistą w przełajach.
Kolarze torowi zaczynają ścigać się na torze w Helenowie w wyścigach za motorami – najlepszym jest Jerzy Bek.
Kierownik: Jan Garczarek.

1954

Jerzy Bek zdobywa 3 tytuły wicemistrza Polski w kolarstwie torowym:
– na długich dystansach,
– na 4000 m na dochodzenie,
– w sprincie.

1955

11 września – Lucjan Skąpski zdobywa tytuł mistrza Polski w kolarstwie torowym na dystansie 50 km.
Jerzy Bek zostaje wicemistrzem Polski w wyścigu na dochodzenie.

1956

Do sekcji liczącej kilku członków wracają byli zawodnicy, wśród nich Stanisław Świercz.
Jerzy Bek zdobywa dwa tytuły mistrzowskie, wygrywając:
– w konkurencji 4000 m na dochodzenie,
– wyścig długostansowy.
Są to ostanie sukcesy Jerzego Beka w barwach ŁKS. Przez 9 lat w barwach ŁKS zdobył dla naszego klubu 23 indywidualne medale Mistrzostw Polski i w tej klasyfikacji jest najlepszym w historii zawodnikiem ŁKS. Od kolejnego sezonu Jerzy Bek będzie reprezentantem Orkana Łódź, a później Włókniarza Łódź.

Kierownik: Tomasz Mrozowski.
Trener: Tadeusz Gabrych.

1957

Do sekcji kolarskiej ŁKS liczącej 25 członków powracają działacze odsunięci po 1949 roku. Zorganizowana zostaje szkółka dla torowców.
14 maja – na bieżni stadionu ŁKS finiszują uczestnicy 11. etapu w X Wyścigu Pokoju.
5 czerwca – ŁKS organizuje wyścig na 100 km o nagrodę Pfeiffera.
25 sierpnia – Ściborek zajmuje 7. miejsce na 6 etapie wyścigu Tour de Pologne.
8 września – Ściborek zajmuje 5. miejsce w XII ogólnopolskim wyścigu “Dziennika Łódzkiego” i “Gwardii”.
19 września – mistrzostwo ŁKS na dystansie 100 km zdobywa Eugeniusz Rajkowski.
22 września – ŁKS wygrywa wyścig o puchar Startu na 110 km.
6 października – ŁKS organizuje wyścig kolarski o puchar przechodni Stefana Wieruckiego.
Kierownik: Stefan Matusiak.
Trener: Jan Hoffsznajder.

1958

Wyróżniający się kolarze ŁKS to:
– Skalski,
– Prope,
– Tosiek.
3 maja – na stadionie ŁKS finiszują uczestnicy 2. etapu Wyścigu Pokoju.
25 maja – na szosie warszawskiej zorganizowane zostają zawody kolarskie z okazji 50-lecia ŁKS (na dystansie 30 i 110 km). Zwycięża w nich Domański z WKS Legia.
27 maja – na torze w Helenowie ŁKS organizuje wyścig na 100 km o puchar im J. Pfeifera.
25 września – ŁKS organizuje wyścig kolarski w stylu amerykańskim w Helenowie.
5 października – ŁKS organizuje wyścig na 25 km dla osób niestowarzyszonych.
Kierownik: Stefan Matusiak.

1959

Kolarze ŁKS startują w lokalnych wyścigach. Wśród szosowców wyróżnia się Lucjan Wiśniewski, który wygrywa wyścig na 75 km.
15 maja – na stadionie ŁKS odbywa się finisz 11. etapu Wyścigu Pokoju.
24 maja – ŁKS wraz z Dziennikiem Łódzkim organizuje wyścigi propagandowe.
1 lipca – ŁKS na torze organizuje wyścigi za motorami na 25 km, w których zwycięża Ryszard Szałapski, przed Witoldem Gongierem.
22 lipca – ŁKS wygrywa w zawodach w Aleksandrowie w klasie A i B.
26 lipca – odbywa się XIV wyścig o puchar Dziennika Łódzkiego. Startują w nim:
– Dobrzyński,
– Izydorczyk,
– Kijak,
– Balcerzak.
2 sierpnia – druga drużyna ŁKS zdobywa Puchar Karpińskiego.
23 sierpnia – w Radomsku odbywają się wyścigi dla kartowiczów z sukcesami zawodników ŁKS:
– Gaugier przed Zielińskim dla karty A,
– Gładziński przed Zamiejskim dla karty B.
6 września – ŁKS wygrywa spartakiadę powiatu łódzkiego drużynowo i indywidualnie (Cecilak).
10 września – odbywają się mistrzostwa Łodzi na 25 km dla kartowiczów:
– 2 miejsce zajmuje Tosiak,
– 6 miejsce zajmuje Szałapski.
15 września – Szałapski zostaje mistrzem szosowym ŁKS.
27 września – odbywa się propagandowy wyścig Dziennika Łódzkiego i ŁKS na trasie Łódź – Stryków – Łagiewniki – Łódź.
4 października – ŁKS organizuje wyścig handicapowy o Puchar Stefana Wieruckiego.
Kierownik: Stefan Matusiak.

1960

Koniec wielkiego ścigania w ŁKS, kolarze startują w lokalnych zawodach. Działalność sekcji opiera się w głównej mierze na turystyce.
27 marca – turyści ŁKS ruszają na wycieczkę “w nieznane”.
3 kwietnia – ŁKS organizuje wycieczkę na 55 km.
8 maja – stadion ŁKS jest metą 6. etapu Wyścigu Pokoju.

28 maja – ŁKS organizuje 2-dniową wycieczkę do Płocka.
29 maja – odbywa się wyścig Dziennika Łódzkiego i ŁKS dla kolarzy niestowarzyszonych.
13 lipca – kolarze ŁKS biorą udział w mistrzostwach Polski III licencji.
16 lipca – Pietrzak wygrywa lotny finisz w wyścigu propagandowym na 19,5 km.
9 sierpnia – ŁKS organizuje memoriał Wieruckiego. 

1961

Grupa młodzieży pod opieką byłego zawodnika Bolesława Olczyka, uczestniczy w wycieczkach i rajdach rowerowych, używając własnych rowerów. Kolarscy turyści ŁKS zdobywają puchar przechodni ŁOZKol.

28 maja – ŁKS organizuje doroczny wyścig dla niestowarzyszonych.
30 czerwca – kolarze ŁKS startują w wyścigu dookoła Ziemi Łódzkiej.

1962

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.

1963 

Sekcja kolarska ŁKS zostaje uznana za najlepszą sekcję turystyczną w Polsce.
9 maja – ŁKS organizuje spotkanie kibiców z byłymi kolarzami ŁKS.

1964 

Sekcja kolarska ŁKS ponownie zostaje uznana za najlepszą sekcję turystyczną w Polsce.
10 maja – na stadionie ŁKS odbywa finisz 2. etapu XVII Wyścigu Pokoju. Dzień wcześniej ŁKS organizuje wspólne oglądanie 1. etapu Wyścigu Pokoju oraz spotkanie z weteranami wyścigu.

1965

Kierownikiem i trenerem w sekcji kolarskiej jest Bolesław Olczyk. Sekcja liczy około 60 osób, z czego 35 uprawia turystykę rowerową, przejeżdżając 9840 km. Sekcja zajmuje 2. miejsce w okręgu pod względem ilości dni wędrówek.

1966

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.
16 maja – na stadionie ŁKS finiszują uczestnicy 19. etapu Wyścigu Pokoju.
2 października – odbywają się zawody kolarskie z okazji 20-lecia KS Tramwajarz Łódź. Wygrywa Bolesław Olczyk, a 3 miejsce zajmuje Piłatowicz.

1967

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.

1968

Sekcja liczy 80 osób, z czego 50 uczestniczy w wycieczkach turystycznych. Kolarze ŁKS przejeżdżają turystycznie 49868 km w ciągu 1045 dni. W klasyfikacji klubowej sekcja jest najlepsza w okręgu i w Polsce.

1969

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.
16 lutego – Jerzy Bek zostaje laureatem plebiscytu na sportowca Łodzi w 25-leciu PRL.
13 maja – na stadionie ŁKS odbywa się finisz 2 etapu Wyścigu Pokoju.

1970

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.

1971

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.

1972

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.

1973

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.

1974

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.

1975

Sekcja kolarska ŁKS prowadzi tylko działalność turystyczną.

1976

Ostateczne rozwiązanie sekcji kolarskiej ŁKS

Autor.
dziki-1969

Źródło informacji.
100 Lat ŁKS - Dzieje Klubu 1908-2008, Łódzki Klub Sportowy 1908-1983 Kronika Wydarzeń, Autor Jacek Strzałkowski, Wikipedia